p1) Συγκρίνεις. Ασταμάτητα και πολλές φορές χωρίς να το αντιληφθείς. Tον εαυτό σου, τη ζωή σου, το σπίτι σου, το φαγητό σου, με αυτά των άλλων ανθρώπων και τις περισσότερες φορές καταλήγεις απογοητευμένος. Το λάθος εδώ είναι ότι συγκρίνεις τι αισθάνεσαι απέναντι στα προηγούμενα (όχι τι είσαι) με τον εξωτερικό κόσμο των άλλων, με αυτό που επιλέγουν να δείξουν.p p2) Κάνεις oversharing. Όχι δεν υπάρχει νόμος που να λέει πόσα ποστ επιτρέπεται να κάνεις, αλλά όταν σπαταλάς μία ώρα για να βρεις την τέλεια γωνία και να βγάλεις φωτογραφία το πώς ξύπνησες, το τι έφαγες, το πού πήγες και με ποιον, καθημερινά και ανελλιπώς, καλύτερα να κοίταζες το ταβάνι, γιατί αγγίζεις τα όρια του ψυχαναγκασμού. Είναι πρακτικό γεγονός ότι όσο λιγότερες φωτογραφίες τραβάμε τόσο περισσότερο χρόνο έχουμε για να δούμε τον κόσμο γύρω μας, γιατί με αυτόν τον τρόπο σταματάμε να είμαστε μόνο μία εικονική συνύπαρξη με το γύρω και χρησιμοποιούμε και τις υπόλοιπες αισθήσεις μας, όπως ο ήχος ή η αφή, για να ‘’ζήσουμε τη στιγμή’’.p p3) Δε δημιουργείς. Ή καλύτερα έχεις την ψευδαίσθηση ότι δημιουργείς, αλλά πίστεψέ με η φωτογραφία με τα εκατό φίλτρα ή η επανάληψη ενός μοτίβου που δεν σου ταιριάζει πραγματικά, δεν είναι δημιουργία.p
