Περιπέτεια, συναισθηματισμός και 90s γοητεία
Η ταινία Fuse: Memories of the Hunter Girl κυκλοφόρησε το 2012 από το στούντιο TMS Entertainment. Σε σκηνοθεσία του Masayuki Miyaji, ο οποίος έχει εργαστεί σε αριστουργήματα του Studio Ghibli, όπως στα Spirited Away και My Neighbor Totoro, το φιλμ αυτό διηγείται μία ιστορία φαντασίας. Βασισμένο στο βιβλίο της Kazuki Sakuraba, το σενάριό του περιστρέφεται γύρω από τα fuse, πλάσματα της Ιαπωνικής λογοτεχνίας, που είναι υβρίδια μεταξύ ανθρώπων και σκύλων και τρέφονται με ψυχές. Περιπέτεια, συναισθηματισμός, πανέμορφα τοπία και 90s γοητεία, καθιστούν το anime αυτό μία πολύ καλή επιλογή. Επιτρέψτε μου όμως να επεκταθώ!
Synopsis
H Hamaji ζει στα βουνά και, ακολουθώντας τα χνάρια του παππού της, επιβιώνει ως κυνηγός. Μία μέρα λαμβάνει ένα γράμμα από τον αδερφό της, ο οποίος τη προσκαλεί να τον επισκεφτεί στη πόλη Edo όπου και διαμένει. Η νεαρή Hamaji, με τη βοήθεια ενός πανέμορφου fuse, καταφέρνει να τον βρει και αποφασίζει να ζήσει μαζί του. Η περιπέτειά τους ξεκινά όταν εκείνος της προτείνει να γίνουν κυνηγοί fuse…
Review
Το Fuse: Memories of the Hunter Girl διηγείται έναν ενδιαφέρον, αλλά απλοϊκό, θρύλο. Έχοντας σωστή ροή και αποφεύγοντας τα ανούσια fillers και τους μελοδραματισμούς, χτίζει όμορφα την ιστορία του. Είναι ένα φιλμ που ξεχειλίζει από χιούμορ και που, αν και θεωρητικά διηγείται μία δραματική ιστορία, ακολουθεί μία ιδιαίτερη προσέγγιση και δε παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά, δίνοντας έμφαση στη κωμικότητα. Αξίζει να αναφερθεί πως η μεγαλύτερη βαρύτητα δίνεται πρωτίστως στους χαρακτήρες και λιγότερο στη δράση. Παρόλα αυτά, υπάρχει βία και αιματοβαμμένες σκηνές, στις οποίες όμως δε γίνεται κατάχρηση και η ταινία έχει χώρο να ‘’αναπνεύσει’’. Το διακριτικό ρομάντζο μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών, -αν και δεν έχει χτιστεί επαρκώς, προσδίδει γοητεία και δίνει μία διαφορετική υπόσταση στους ήρωες.
Προσπαθώντας να μεταφέρει μηνύματα για τη σημασία της αποδοχής και της κατανόησης τόσο του διαφορετικού, όσο και του συνανθρώπου μας, και χτίζοντας τη πορεία της για ένα επικό φινάλε, εγείρει προβληματισμούς στο θεατή. Παρουσιάζει το πώς οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να σκοτώσουν τόσο από φόβο, όσο και για χάρη της δόξας ή του πλούτου, καθώς επίσης και τη τάση τους να απαλλάσσονται από κάτι το διαφορετικό, αντί να προσπαθούν να το κατανοήσουν. Αν σε αυτή την εξίσωση όμως προσθέσουμε και τη παντελή έλλειψη προσπάθειας από πλευράς των fuse να ελεγξουν την ορμή τους, βλέπουμε πως εν τέλει είναι και οι δύο πλευρές εξίσου ένοχες σε αυτή τη περίπτωση.
Τέλος, το μόνο αρνητικό σχετικά με το φιλμ που αξίζει να σχολιαστεί, είναι η απουσία εξέλιξης στις προσωπικότητες των ηρώων. Λόγω του ότι δεν αφιερώθηκε αρκετός χρόνος στα fuse, η κλιμάκωσή του δεν είχε το ισχυρό αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει υπό άλλες συνθήκες. Ίσως, αν το σενάριο είχε επικεντρωθεί στα fuse, να παρουσίαζε μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ωστόσο, η δράση, το χιούμορ και η γενικότερη καλή αισθητική καταφέρνουν να αφήσουν το θεατή ικανοποιημένο!
Artwork
Το πιο δυνατό κομμάτι της ταινίας είναι αναμφίβολα το artwork και η ποιότητα του animation. Γεμάτη λεπτομέρειες και χρώματα, παρουσιάζει ένα κόσμο που σφύζει από ζωή, με τα backgrounds να αποτελούνται από έντονες παλέτες. Το Edo καταφέρνει να κόψει την ανάσα, όντας όμορφο και χαοτικό, περιλαμβάνοντας φεουδαρχικά κάστρα και πολύβουες, υπαίθριες αγορές. Ειδική μνεία αξίζει όμως και στα προάστιά του, τα οποία αποτυπώνουν μία άλλη πραγματικότητα, που χαρακτηρίζεται από φυσικές ομορφιές και απλή αρχιτεκτονική.
Τα σχέδια των ηρώων του φιλμ παρουσιάζουν επίσης μεγάλο ενδιαφέρον, μιας και έχουν έντονη εκφραστικότητα και μία παλιομοδίτικη γοητεία, έχοντας μία προσέγγιση που φέρνει στο μυαλό το Studio Ghibli και default art style. Το soundtrack, σε σύνθεση του ταλαντούχου Michiru Ōshima, έχει παραδοσιακές πινελιές και συνοδεύει κατάλληλα τα δρώμενα της ταινίας.
Τέλος, το voice acting αγγίζει τη τελειότητα και αποδίδεται από καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου, όπως οι: Minako Kotobuki (K-On!, Your Lie in April), Mamoru Miyano (Wolf’s Rain, Death Note), Keiji Fujiwara (Fairy Tail, Death Parade) και Kenji Hamada (Fullmetal Alchemist, Attack on Titan).
Closure
To Fuse: Memories of the Hunter Girl είναι μία περιπέτεια φαντασίας πού σφύζει από ζωή και γεννά όμορφα συναισθήματα. Είναι πολύ ευχάριστο το να τη παρακολουθήσει κανείς, μιας και συνδυάζει όμορφα πολλά διαφορετικά στοιχεία και, παρόλο τα όποια ελαττώματά της, καταφέρνει να είναι άκρως διασκεδαστική. Σας τη προτείνω ανεπιφύλακτα!
Σοφία Ευαγγελίδου