Η ταινία Napping Princess: The Story of the Unknown Me, κυκλοφόρησε το 2017 από το στούντιο Signal.MD. Σε σενάριο και σκηνοθεσία του Kenji Kamiyama, της ιδιοφυίας πίσω το Ghost in the Shell, δημιούργησε εξαρχής υψηλές προσδοκίες και το κοινό προετοιμάστηκε για κάτι το αλησμόνητο. Επιτρέψτε μου όμως να επεκταθώ παραπάνω και να αιτιολογήσω το αν άξιζε ή όχι η προσμονή!
Synopsis
Τρεις μέρες προτού την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο του 2020, η Kokone θα έπρεπε να μελετάει για τις εξετάσεις της. Αντί αυτού όμως, βρίσκεται συχνά παγιδευμένη μεταξύ της πραγματικότητας και μίας ονειροχώρας, η οποία είναι γεμάτη μηχανές και μαγεία.
Οταν ξαφνικά ο πατέρας της συλλαμβάνεται με τη κατηγορία πως έκλεψε μία νέα, πατενταρισμένη τεχνολογία από μία γνωστή εταιρεία, η Kokone προσπαθεί να τον βοηθήσει. Σύμμαχοί της σε αυτό το ταξίδι είναι η αχαλίνωτη φαντασία της και ο παιδικός της φίλος, ο Morio. Ψάχνοντας απαντήσεις, θα βρεθεί αντιμέτωπη με αποκαλύψεις σχετικά με την οικογένειά της και τη φύση των ονείρων της.
Review
Η ιστορία λαμβάνει χώρα σε δύο διαφορετικά settings: Στη Heartland, έναν ονειρικό και φανταστικό κόσμο, και στην Ιαπωνία του άμεσου μέλλοντος. Το σενάριο είναι δύσκολο να περιγραφεί, καθώς είναι ένα συνονθύλευμα πολλών διαφορετικών πραγμάτων, τα οποία φαντάζουν ασύνδετα. Στο ξεκίνημα του φιλμ, ο θεατής αντιλαμβάνεται τη Kokone ως μία απλή μαθήτρια η οποία βλέπει περίεργα όνειρα, στα οποία είναι πριγκίπισσα ενός αλλόκοτου κόσμου. Όμως, όσο προχωράει η πλοκή, οι ανεξήγητες μεταβάσεις μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου και το γενικότερο φτωχό γράψιμο, αποτυγχάνουν να κρατήσουν το κοινό προσηλωμένο έως το τέλος.
Η ιστορία είναι ένα παραμύθι αφηγημένο με αμεσότητα, αλλά περιστρέφεται γύρω από χαρακτήρες με ελάχιστο -έως καθόλου- βάθος και πολυπλοκότητα. Ο αδέξιος ανταγωνιστής είναι κάτι που θα περιμέναμε να δούμε σε ένα παιδικό φιλμ της Disney, όχι σε ένα anime. Αν και η ταινία κατάφερε να χτίσει ένταση και δραματικότητα, δεν έφτιαξε το κατάλληλο κλίμα ώστε ο θεατής να δεθεί με τους ήρωες και να αδημονεί για τη νίκη τους εναντίων του κακού. Είμαι σίγουρη πως το Napping Princess ξεκίνησε πολύ φιλόδοξα. Εξερευνεί διάφορες θεματολογίες και εμπλέκει μέσα του πολλά διαφορετικά genres και subgenres , έχοντας ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο αφήγησης. Είναι πολύ διαφορετικό απ’ότι θα περίμενε κανείς, αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως κακή ταινία. Είχε μία πολλά υποσχόμενη αρχή, αλλά η βεβιασμένη και απρόσεκτη εκτέλεση των ιδεών, σε συνδυασμό με το μέτριο γράψιμο, δεν την άφησαν να ξεδιπλωθεί σωστά. Αν και λόγω θεματολογίας το Napping Princess θυμίζει ελαφρώς δουλειές του Satoshi Kon (Perfect Blue, Tokyo Godfathers , εκτελεστικά είναι πολύ κατώτερο. Πρόσθετα, κάτι που μου φάνηκε πολύ ‘εκτός’ στο φιλμ και το έριξε ποιοτικά στα μάτια μου, είναι το γεγονός πως η πρωταγωνίστρια έχει ένα … μαγικό tablet. Δεν βλέπω καμία μαγεία σε αυτό και η ιδέα στερείται δημιουργικότητας.
Εν κατακλείδι, η ταινία έχει μία παιδική αφήγηση και δεν δίνει περαιτέρω εξηγήσεις για τα δρώμενα. Άρα, θεωρώ πως μπορεί να την απολαύσει πολύ ευχάριστα ένα παιδί, το οποίο δεν θα προβληματιστεί εις βάθος για το τι και για ποιο λόγο συμβαίνει. Το voice acting και τα backgrounds είναι ναι μεν εξαιρετικά, αλλά η ελλιπής εξέλιξη των χαρακτήρων, το βεβιασμένο γράψιμο και η απουσία αξιομνημόνευτον σκηνών, δεν άφησαν το φιλμ να είναι τόσο όμορφο όσο θα μπορούσε. Και η αλήθεια είναι πως, η ιστορία είχε πολλές προοπτικές!
Artwork
Το artwork του Napping Princess δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ‘κλασικό’. Είναι κοντά στο στιλ των πιο σύγχρονων και μοντέρνων anime, όντας αξιοπρεπές. Οι χαρακτήρες φέρουν λεπτομέρειες, ενώ η χρήση των φωτοσκιάσεων τονίζει την εκφραστικότητά τους. Τα backgrounds είναι πολύ καλοδουλεμένα, αλλά η χρήση 3D και CGI δεν διατηρήθηκε σε σταθερούς ρυθμούς κατά τη διάρκεια του φιλμ. Υπήρχαν πολλές εντυπωσιακές σκηνές, όπως αυτή με τη μοτοσικλέτα, αλλά πληθώρα άλλων δεν αξιοποιήθηκαν σωστά και έχασαν μέρος της γοητείας τους.
Το ορχηστρικό soundtrack δεν είναι αξιομνημόνευτο και αυτό προκαλεί εντύπωση, μια και είναι δημιούργημα της Yoko Shimomura, η οποία έχει επιμεληθεί τη μουσική για πληθώρα βιντεοπαιχνιδιών, όπως τα Kingdom Hearts και Final Fantasy.
Ερχόμενοι στο voice acting, αυτό αποδίδεται όμορφα και επαγγελματικά, μέσω γνωστών ονομάτων του χώρου, όπως οι: Shinnosuke Mitsushima (Erased , Nyanbo!), Mitsuki Takahata (Blue Spring Ride) και Arata Furuta (One Piece, Promare).
Facts
1) Αυτοκίνητα χωρίς οδηγό: Αν και φαντάζει πολύ μακρινό σενάριο, στη πραγματικότητα αυτή η ιδέα είναι πιο κοντά στην υλοποίησή της από ότι νομίζει κανείς. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Tokyo, είναι πιθανό να δούμε handsfree αυτοκίνητα, αντίστοιχα με της ταινίας Napping Princess. Το 2013 και το 2015, η Nissan ολοκλήρωσε με επιτυχία test drive τους στο Τοκιο, ενώ το 2016 και το 2017, γίναν ακόμα περισσότερες δοκιμές στο Λονδίνο και στη Silicon Valley.
2) Αν και η ταινία Napping Princess είναι παραγωγή του στούντιο Signal.MD και κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία μέσω της Warner Bros. Pictures Japan, η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πίσω της δεκαπέντε ακόμα μεγάλοι παραγωγοί, όπως οι: Production I.G (Psycho-Pass, Attack On Titan , VAP, Yomiuri Telecasting, HoriPro, Bandai, Nippon Television Network, Lawson HMV Entertainment, Hakuhodo DY Media Partners, Nishinippon Broadcasting, Hulu, Kadokawa, KDDI, Sapporo Television Broadcasting, Miyagi Television Broadcasting, Shizuoka Daiichi Television, Chukyo TV Broadcasting, Hiroshima Television, Fukuoka Broadcasting System.
Closure
Θα πρότεινα σε κάποιον να παρακολουθήσει το φιλμ Napping Princess? Σίγουρα ναι! Είναι μία αξιοπρεπής ταινία, η οποία καταφέρνει να μαγέψει το θεατή και να τον ταξιδέψει μαζί της. Άρα, αξίζει να της αφιερώσετε λίγο χρόνο και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αριστούργημα, μιας και ενώ έχει ένα όμορφο σενάριο, αυτό είναι κακώς αξιοποιημένο. Παρόλα αυτά, είναι μία αξιόλογη προσπάθεια! Give it a try!
Σοφία Ευαγγελίδου
