Ένα συναισθηματικό δίλημμα
To Love and Lies προβλήθηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2017 και βασίζεται πάνω στο ομότιτλο manga του Musawo. Σε σκηνοθεσία του Seiki Takuno, η romance αυτή σειρά καταπιάνεται με θεματολογίες όπως η αγάπη και το πεπρωμένο, ενώ προσπαθεί να εξετάσει την ύπαρξη των λεγόμενων soulmates. Επιτρέψτε μου όμως να επεκταθώ περισσότερο!
Synopsis
Ο πρωταγωνιστής του Love and Lies, ο Yukari Nejima, είναι ένας συνηθισμένος έφηβος ο οποίος ζει στην ελαφρώς δυστοπική Ιαπωνία του άμεσου μέλλοντος. Στο μέλλον αυτό, και σε μία προσπάθεια να μειωθεί η υπογεννητικότητα, οι σύζυγοι των ανθρώπων επιλέγονται μέσω ενός κυβερνητικού προγράμματος που χρησιμοποιεί τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης. Τα μπερδέματα ξεκινούν όταν ανακαλύπτει πως η κοπέλα με την οποία είναι ερωτευμένος, δεν έχει επιλεγεί για γυναίκα του. Έτσι, γίνεται μέλος ενός περίεργου κουαρτέτου, στο οποίο τέσσερις έφηβοι προσπαθούν να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και την αγάπη, ξεγελώντας παράλληλα τη κυβέρνηση.
Review
To Love and Lies ξεκινά πολύ δυναμικά και -συγκρίνοντάς το με αντίστοιχα romance anime, καταφέρνει να γεννήσει περισσότερα συναισθήματα από όσα θα περίμενε κανείς. Ανώριμες εφηβικές ψυχές, που ψάχνουν μέσα τους το θάρρος που χρειάζεται για τις πρώτες εξομολογήσεις, όσο αναζητούν τη προσωπική ευτυχία και μαθαίνουν την έγνοια της αυτοθυσίας, καταφέρουν να αγγίξουν το θεατή. Παρόλα αυτά, το σενάριο πέφτει στη παγίδα της επανάληψης και το κοινό παύει να εκπλήσσεται με τα δρώμενα της σειράς. Για να ενδιαφερθεί κανείς να παρακολουθήσει τις καθημερινές δυσκολίες ενός χαρακτήρα, θα πρέπει πρωτίστως να έχει δημιουργήσει ταύτιση μαζί του και αυτό χρειάζεται χρόνο. Στο Love and Lies δε συμβαίνει κάτι τέτοιο μιας και, μετά τα πρώτα επεισόδια, παρακολουθούμε μία πληθώρα ανιαρών fillers με ecchi πλάνα. Η ροή της σειράς είναι ξεκάθαρα προβληματική και ασταθής, μιας και στερείται του πιο βασικού συστατικού του είδους της: την ένταση και το δράμα. Οι συναισθηματικές κλιμακώσεις είναι ελάχιστες και εκεί ακριβώς είναι που αποτυγχάνει το συγκεκριμένο anime.
Οι ήρωες πατούν πάνω σε χιλιοειδωμένα μοτίβα και πέφτουν σε μία λούπα μονοτονίας, όπου τονίζεται ένα και μόνο χαρακτηριστικό τους, με βάση το οποίο πορεύονται καθόλη τη διάρκεια της σειράς -that’s boring. Οι προσωπικότητές τους είναι επίπεδες, εύκολα προβλέψιμες και στερεοτυπικές, ενώ αναμασούν τις ίδιες φράσεις και συχνά θυμίζουν διακοσμητικά στοιχεία. Αν και δεν αρέσκομαι να κρίνω αρνητικά το αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς κάποιου, το Love and Lies δεν αφήνει άλλη επιλογή, μιας και το γράψιμό του είναι ελλειπέστατο. Παρόλα τα αρνητικά όμως, κρύβει πίσω του μία πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα!
Το Love and Lies αποτελεί ένα μεγάλο ηθικό και συναισθηματικό δίλημμα. Καταπιάνεται πρωτίστως με τη σημασία του να έχει ο άνθρωπος το δικαίωμα να λάβει ο ίδιος τις αποφάσεις που αφορούν τη προσωπική του ζωή, διατηρώντας την ελευθερία του να επιλέξει ανάμεσα στο ‘σωστό και το ‘λάθος’. Στο anime αυτό στερείται από τη κυβέρνηση, με απώτερο σκοπό -εκτός από τη μείωση της υπογεννητικότητας, τη βελτίωση της ποιότητας της γενετικής παραγωγικότητας. Θέλει να επιβεβαιώσει ότι οι νέοι δε θα σπαταλούν χρόνο και ενέργεια σε ακατάλληλους συντρόφους και πως οι απόγονοί τους θα έχουν ένα συμβατό συνδυασμό γονιδίων. Αυτό φαίνεται να λειτουργεί, έχοντας ως αποτέλεσμα παιδιά με αυξημένο δείκτη νοημοσύνης. Ωστόσο, οι άνθρωποι στερούνται όλη την ωριμότητα που προέρχεται από τις εμπειρίες που ίσως είχαν επιλέξει να ζήσουν υπό άλλες συνθήκες. Κάτι τέτοιο δε μπορεί να είναι θετικό, αφού ο πόνος καταλήγει να είναι πάντα παρήγορος μιας και διδάσκει, αναπτύσσοντας τη δύναμη του νου.
Το φουτουριστικό και δυστοπικό μέλλον τείνει να είναι μία αγαπημένη θεματολογία όσον αφορά τα anime. Εντούτοις, σπάνια μπερδεύεται με το ρομαντισμό και το ecchi. Το Love and Lies φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με το δίλημμα της επιλογής, αναφορικά με το αν η προσέγγιση της κυβέρνησης στο θέμα των σχέσεων είναι σωστή ή λάθος. Η αλήθεια είναι πως το σενάριο της σειράς ίσως να μην απέχει πολύ από τη πραγματικότητα, μιας και η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται ολοένα και πιο αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Παρόλα αυτά, όταν η ζωή καταλήξει να προχωρά με βάση αλγόριθμους και όχι προσωπικές επιλογές, θα τεθούν πολλά ηθικά ζητήματα. Άλλωστε η τελειότητα, όσο καλή και να είναι, έχει τη τάση να είναι βαρετή.
Artwork
Το artwork του Love and Lies κυμαίνεται σε πολύ καλά επίπεδα. Το Liden Films Studio έδωσε ένα υπέροχο αποτέλεσμα. Έντονα χρώματα, λεπτομέρειες στα backgrounds, εκφραστικότητα στα πρόσωπα των ηρώων και λεπτά περιγράμματα, δίνουν το παρόν. Όσον αφορά το soundtrack, αυτό είναι σε σύνθεση του Masaru Yokoyama, ο οποίος έχει εργαστεί πάνω σε πληθώρα anime, όπως τα Your Lie in April και Fruits Basket. Αποτελείται κυρίως από ήρεμες μελωδίες πιάνου, που ντύνουν όμορφα την εκάστοτε στιγμή.
Ερχόμενοι στο voice acting, αυτό αποδίδεται από σπουδαίους ηθοποιούς, οι οποίοι δίνουν το καλύτερό τους εαυτό. Μερικοί από τους seiyuus που ακούγονται στη σειρά είναι οι ακόλουθοι: Kana Hanazawa (Your Name, AFTERLOST), Shinnosuke Tachibana (Tokyo Ghoul, Demon Slayer), Kishō Taniyama (Perfect Blue, Attack on Titan) και Eri Kitamura (Corpse Party, Fairy Tail).
Closure
Καταλήγοντας, το Love and Lies θα μπορούσε έχει καταφέρει περισσότερα. Έχοντας στα χέρια του μία τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία δίνει άπλετο υλικό και τροφή για σκέψη, είναι απορίας άξιο το πώς έδωσε ένα τόσο μέτριο αποτέλεσμα. Αν το show είχε επενδύσει περισσότερο πάνω στις προσωπικότητες των ηρώων χωρίς να τους χρησιμοποιεί ως διακοσμητικά στοιχεία, δίνοντας παράλληλα περισσότερη σημασία στο δυστοπικό κομμάτι της υπόθεσης, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ένα εξαιρετικό anime. Ίσως μία δεύτερη σεζόν να μπορούσε να διορθώσει τα πράγματα!
Σοφία Ευαγγελίδου
