Η 18η Ιουλίου θα ανακαλείται ως η ημέρα όπου ο χώρος της Ιαπωνικής τέχνης βίωσε ένα μεγάλο πλήγμα, με θύμα το Kyoto Animation Studio και τους εργαζομένους του.
To Kyoto Animation Studio ιδρύθηκε στην Ιαπωνία το 1981 και έκτοτε έχει δημιουργήσει δεκάδες anime και light novels. Δουλειές για τις οποίες είναι ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό, είναι κάποιες από τις ακόλουθες: A Silent Voice, K-On!, Sound! Euphonium και The Melancholy of Haruhi Suzumiya, ενώ όλοι ανυπομονούσαν για τη κυκλοφορία του νέου Violet Evergarden, του οποίου η τύχη αυτή τη στιγμή παραμένει άγνωστη.
Όμως, εκτός από τα αριστουργήματα που έχει χαρίσει στο κοινό, υπάρχει ένας επιπλέον λόγος για να το αγαπήσει κανείς: είναι από τα ελάχιστα στούντιο παραγωγής όπου έχει μόνιμους υπαλλήλους που αμείβονται με το μήνα, σε αντίθεση με τη πλειοψηφία των στούντιο, τα οποία δουλεύουν με freelancers οι οποίοι αμείβονται ανά καρέ. Αυτό, δικαιολογεί την αξιοσημείωτη ποιότητα της δουλειάς του Kyoto Animation, μιας και οι καλλιτέχνες δεν αγχώνονται ώστε να βγάλουν μεγάλη παραγωγή, αλλά αντιθέτως, δίνουν σημασία στη ποιότητα. Το ευχάριστο αυτό κλίμα όμως άλλαξε ταχύτητα την 18η Ιουλίου του 2019.
To Χρονικό του Εμπρησμού
Το πρωί της 18ης Ιουλίου, περίπου στις 10:30 τοπική ώρα, εισέβαλε στο Κτήριο 1 της δημοφιλούς εταιρείας παραγωγής Kyoto Animation ένας άντρας, ηλικίας περίπου σαράντα ετών. Περιέλουσε τους χώρους με βενζίνη, την οποία έπειτα πυρπόλησε, με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 33 ανθρώπων και το βαρύτατο τραυματισμό 36 ακόμα. Ο ίδιος επιβίωσε της επίθεσης και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο φέροντας τραύματα. Τα κίνητρά του παραμένουν άγνωστα, αλλά, όπως δηλώνουν αυτόπτες μάρτυρες από τη σκηνή, ακριβώς πριν βάλει φωτιά τον άκουσαν να εξαπολύει απειλές όπως ‘’Θα πεθάνετε όλοι’’. Μέσα στο χώρο των 700 τετραγωνικών μέτρων, βρίσκονταν περίπου 100 άτομα και δυστυχώς ο αριθμός των θυμάτων δύναται να αυξηθεί, καθώς οι επίσημες ανακοινώσεις θα γίνουν αφότου ολοκληρωθούν οι έρευνες. Ανάμεσα στους αγνοούμενους είναι δυστυχώς και ο Yasuhiro Takemoto, ο οποίος εργάζεται στο Kyoto Animation από το 1996 ως σκηνοθέτης και animator και μεταξύ άλλων έχει δουλέψει πάνω στα: Full Metal Panic!, Violet Evergarden, Hyōka, A Silent Voice, The Melancholy of Haruhi-chan Suzumiya και Miss Kobayashi’s Dragon Maid. Είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, ο οποίος παρήγαγε αριστουργήματα από νεαρή κιόλας ηλικία και η απώλειά του θα ήταν καθοριστική για το μέλλον της Ιαπωνικής τέχνης. Την Παρασκευή το πρωί αναμένεται να γνωστοποιηθούν τα ονόματα των θυμάτων. Έως τότε, όλοι ελπίζουν για το καλύτερο…
Η αστυνομία δήλωσε πως κάμερες που βρίσκονται στη περιοχή, απεικονίζουν το δράστη να μεταφέρει τη βενζίνη που προμηθεύτηκε από κοντινό πρατήριο. Επίσης, ένα σφυρί και ένα μαχαίρι που βρέθηκαν στο τόπο του εγκλήματος, εικάζεται πως ανήκουν στον ίδιο. Να σημειωθεί πως στο Κτήριο 1, στο οποίο έγινε η επίθεση, στεγάζονται γραφεία σκηνοθετών και λαμβάνουν χώρα πολλές από τις κύριες animation εργασίες του στούντιο. Ο συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Hideaki Hatta, ανέφερε πως τα περασμένα χρόνια έφταναν συχνά απειλητικές επιστολές στην εταιρία.
Μετά το συμβάν, πολλοί άνθρωποι έσπευσαν να βοηθήσουν τους τραυματίες φέρνοντας νερό και ό,τι ήταν απαραίτητο, ενώ στο κτήριο η πυρκαγιά προκαλούσε εκρήξεις, κάνοντας τη κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. Το περιστατικό αυτό χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο τραγικά των τελευταίων ετών στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου και θα αλλάξει για πάντα τις ζωές πολλών ανθρώπων. Απώλειες μεγάλων καλλιτεχνών και αθώων πολιτών, αριστουργήματα που χάθηκαν για πάντα μαζί με τους δημιουργούς τους και ολόκληρη η βιομηχανία του anime βυθισμένη στο χάος…
Παρόλα αυτά, πολλοί προσπαθούν να βοηθήσουν, με πιο γνωστή ενέργεια να είναι αυτή της Sentai Filmworks, η οποία έχει ξεκινήσει καμπάνια με στόχο το ποσό των 500.000, ώστε να βοηθήσει στην ανασύσταση του Kyoto Animation. Για περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με το πώς μπορείτε να βοηθήσετε και εσείς, θα βρείτε στο ακόλουθο λινκ:
Επίσης, τα έσοδα από τις αγορές προϊόντων της εταιρείας θα πάνε τα κέρδη στην ανασύσταση του studio.
Κλείνοντας, ας ελπίσουμε πως αυτή η βάναυση πράξη, που στοίχισε τόσο σε αθώους ανθρώπους όσο και σε ολόκληρο το κόσμο της τέχνης, δεν θα επαναληφθεί. Γιατί, κάποιες πληγές δεν κλείνουν ποτέ.
