Videogame Review: Chronos: Before the Ashes

Το Chronos : Before the Ashes κυκλοφόρησε για πρώτη φορά του 2016 ως VR τίτλος και είναι prequel του ενδιαφέρον παιχνιδιού Remnant : From the Ashes. Το Remnant : From the Ashes απασχόλησε αρκετά την gaming κοινότητα to 2019, οπότε η Gunfire Games αποφάσισε να επανακυκλοφορήσει το Chronos : Before the Ashes σε μια πιο προσεγμένη και όχι VR έκδοση, ώστε να δώσει στους φίλους της σειράς παραπάνω πληροφορίες για το σύμπαν και τις ρίζες του. Βεβαίως, δεν χρειάζεται να έχετε παίξει το Remnant : From the Ashes για να απολαύσετε το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Plot

Το παιχνίδι ξεκινάει και ο πρωταγωνιστής καλείται να σκοτώσει έναν δράκο ο οποίος έχει προκαλέσει αναταραχές και παραμορφώσεις σε έναν φανταστικό κόσμο. Το σενάριο είναι τόσο αφαιρετικό όσο ακούγεται και ξεδιπλώνεται όμορφα κατά την διάρκεια της περιπέτειας. Τίποτα δεν εξηγείται ξεκάθαρα, παρ όλα αυτά, αν κάποιος ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για τον κόσμο και την ιστορία του, υπάρχουν πολύ όμορφα τοποθετημένα, σε διάφορα σημεία, βιβλία και πληροφορίες που μπορεί να διαβάσει και να βυθιστεί λίγο πιο βαθιά στη μυθολογία του.

Gameplay

Το Chronos παρουσιάζει ένα σύστημα μάχης τετριμμένο και παρόμοιο με την πλειοψηφία των Soul-Like παιχνιδιών. Δυστυχώς τα πράγματα δεν λειτουργούν όσο καλά θα έπρεπε. Σε γενικές γραμμές οι μάχες είναι αργές και παρόλο που οι κινήσεις λειτουργούν και ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στο χειρισμό δεν έχουν βάθος και , κάποιες φορές, το επίπεδο δυσκολίας που απαιτείται σε τέτοιου είδους παιχνίδια έτσι ώστε να βγούνε εντυπωσιακά combos και το αίσθημα της ικανοποίησης μετά από μια δύσκολη μάχη.

Επίσης, δεν υπάρχει ούτε μεγάλη πρόκληση ούτε μεγάλη ποικιλία στον τρόπο που προσεγγίζεις τους αντιπάλους και για αυτό οφείλεται κυρίως η μπάρα αντοχής, η οποία αδειάζει πολύ δύσκολα και σπάνια μπαίνει στον δρόμο σου. Γενικά είμαι κατά της μπάρας αντοχής γιατί συνήθως χαλάει την ροή της μάχης αλλά αυτό ισχύει κυρίως σε πιο fast-paced παιχνίδια. Το Chronos έχει στιβαρές, αλλά δυστυχώς αργές και επαναλαμβανόμενες, μάχες και σε συνδυασμό με τις αραιοκατοικημένες περιοχές του μετατρέπεται αρκετά γρήγορα από παιχνίδι περιπέτειας σε παιχνίδι εξερεύνησης και επίλυσης γρίφων.

Riddles

Στο τομέα των γρίφων το παιχνίδι τα πάει περίφημα. Είναι εφευρετικοί και προσαρμόζονται ή προσαρμόζουν το περιβάλλον εύστοχα στην επίλυση τους. Οι γρίφοι του αναδεικνύουν τα όμορφα περιβάλλοντα που έχει να προσφέρει το Chronos με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αναγκάζουν τον παίκτη να βουτήξει μέσα του έτσι ώστε να ανακαλύψει αντικείμενα ή στοιχεία που χρειάζονται για την επίλυση τους.

Innovations

Η μεγάλη καινοτομία του παιχνιδιού είναι …ο θάνατος. Κάθε φορά που ο παίκτης πεθαίνει δεν χάνει κάτι, μιας και το παιχνίδι δεν έχει να προσφέρει κάποιο αντάλλαγμα, αλλά μεγαλώνει. Όπως έχουμε συνηθίσει σε παιχνίδια τέτοιας κατηγορίας, ο θάνατος είναι κάτι συνηθισμένο -και ενίοτε πολύ εκνευριστικό. Σε αυτό το παιχνίδι ο κάθε θάνατος σημαίνει ένας επιπλέον χρόνος στην ηλικία του πρωταγωνιστή. Κάθε δέκα χρόνια ο παίκτης έχει την ευκαιρία να επιλέξει κάποια bonus που του προσφέρονται από το παιχνίδι, όπως επιπλέον εμπειρία ή δύναμη στις επιθέσεις του.

Το συγκεκριμένο στοιχείο του Chronos πέρα από καινοτόμο είναι και το δυνατό του σημείο γιατί βάζει τον παίκτη σε μια διάθεση εξέλιξης. Κάθε θάνατος είναι μια ευκαιρία και πολλές φορές το bonus της δεκαετίας είναι ακριβώς αυτό που έλειπε από το τέλειο walkthrough. ( Μακάρι να ήταν έτσι και στην πραγματικότητα, όταν πάω τριάντα ας πούμε να βγάζω περισσότερα χρήματα από τις δουλειές μου. Γιατί όχι ; )

Graphics

Τα γραφικά δεν είναι υψηλού επιπέδου αλλά αισθητικά το παιχνίδι είναι όμορφο και αρκετά δελεαστικό. Οι περιοχές και τα περιβάλλοντα είναι όμορφα και λιτά αλλά κάτι λείπει. Στις 4-5 ώρες που μου πήρε για να τερματίσω το Chronos : Before the Ashes ένιωθα ότι όλα γύρω μου ήταν άψυχα. Ενώ σαν παιχνίδι συνολικά δεν είχε αυτή την πεσιμιστική διάθεση που έχουν αντίστοιχα παιχνίδια και υπήρχαν αρκετά έντονα χρώματα στην παλέτα του δεν τα είδα ποτέ να ζωντανεύουν.

Closure

Το Chronos : Before the Ashes είναι ένα ανάλαφρο Adventure RPG που παίζεται ευχάριστα χωρίς να ζητάει κάποια ιδιαίτερη προσήλωση ή συγκέντρωση. Παρουσιάζει καινοτόμες ιδέες και προσεγγίζει τον θάνατο με πολύ ιδιαίτερο τρόπο αλλά σε γενικές γραμμές οι μάχες δεν έχουν να παρουσιάσουν κάποια πρόκληση σε σημείο που μπορεί να γίνει κουραστικό. Ο κόσμος του προσφέρεται για μια ευχάριστη εξερεύνηση αλλά τίποτα παραπάνω. Γιατί όχι ;