Videogame Review: Blue Fire

Από το demo του κιόλας, το Blue Fire κατάφερε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Έτσι, μπήκε στη λίστα μου με τα must-play ανερχόμενα παιχνίδια. Ο τίτλος της Robi Studios, διακατέχεται από μια σκοτεινή -αλλά παράλληλα γλυκιά έως και παιχνιδιάρικη, ατμόσφαιρα. Αυτό, τον κάνει ακαταμάχητο, ιδιαίτερα στους λάτρεις των adventure/platform παιχνιδιών. Αποτελεί ένα ιδιαίτερο μείγμα των The Legend of Zelda και Hollow Knight, έχοντας διατηρήσει τα θετικά στοιχεία και των δύο. Βασισμένο στη λογική των Zelda τίτλων, που δίνουν την ελευθερία να εξερευνήσεις και να βρεις μόνος σου πού πρέπει να πας και τι πρέπει να κάνεις, χωρίς την βοήθεια χαρτών και περιττών πληροφοριών, και εμπλουτισμένο με την πιο σκοτεινή -αλλά όχι αποπνικτική, ατμόσφαιρα του Hollow Knight, το Blue Fire εντυπωσιάζει και παρουσιάζει μια πολύ όμορφη και απαιτητική περιπέτεια.

Blue Fire Plot

Πλέον είμαι σίγουρος ότι ο μόνος λόγος ύπαρξης θεϊκών πλασμάτων σε παιχνίδια και γενικότερα προϊόντα μυθοπλασίας, είναι το να διαφθείρονται και να κάνουν την ζωή του πρωταγωνιστή πιο δύσκολη. Έχω κουραστεί να σώζω θεούς! To Blue Fire διαδραματίζεται στην Sorana, έναν φανταστικό κόσμο, που δημιουργήθηκε από έξι αρχαίους θεούς οι οποίοι ορκίστηκαν να τον προστατεύουν για πάντα. Όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, ένας εκ των θεών παραστρατεί και στρέφεται ενάντια στους υπόλοιπους, με αποτέλεσμα ο κόσμος που δημιούργησαν να καλυφθεί από μια μαύρη σκιά. Οι εναπομείναντες θεοί τρέπονται σε φυγή και δημιουργούν ένα πλωτό βασίλειο, το Penumbra. Εκεί, δίνουν καταφύγιο στους επιζώντες και ελπίζουν σε κάποια λύτρωση. Ο πρωταγωνιστής, Umbra, ξυπνάει στο Penumbra και ξεκινάει ένα ταξίδι, προσπαθώντας να καταλάβει τι συνέβη και να αλλάξει το καθεστώς.

Ο Umbra είναι ένας όμορφα σχεδιασμένος χαρακτήρας, που φέρει πάνω του δύο ξίφη και φαίνεται πολύ επιδέξιος με αυτά. Καλείται να ταξιδέψει στις διάφορες περιοχές του βασιλείου και να ανακαλύψει τι συνέβη και πώς μπορεί να βοηθήσει. Η κυρίως ιστορία ξεδιπλώνεται γραμμικά, μέσα από cutscenes και είναι αρκετά ξεκάθαρη σε επίπεδο αφήγησης. Το backstory ξεδιπλώνεται μέσα από διαλόγους και κείμενα και έχει αρκετά να προσφέρει σε όποιον έχει την διάθεση να μπει στην διαδικασία να το παρακολουθήσει. Πάντα εκτιμώ προσπάθειες για χτίσιμο κόσμου και το blue fire με μια αφαιρετική έννοια τα πάει περίφημα σε αυτό το κομμάτι.

Υπάρχει μεγάλος όγκος πληροφοριών, τοποθετημένος χειρουργικά -και δίνει αυτό το κάτι παραπάνω στην εμπειρία (at least for me). Κατανοώ ότι υπάρχουν παίκτες που επικεντρώνονται στο κομμάτι της δράσης και δεν τους ενδιαφέρει να αναλωθούν σε επιπλέον μυθολογικές πληροφορίες. Αλλά, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, το παιχνίδι σε αφήνει ελεύθερο να επιλέξεις τι θα κάνεις. Oπότε αν είστε τέτοιου είδους παίκτες μπορείτε απλά να αγνοήσετε κάποια side quests.

Combat

Ας είμαστε ειλικρινής, όλοι εντυπωσιαστήκαμε από το σύστημα μάχης που είδαμε στο trailer και αναρωτηθήκαμε αν το η μετακίνηση μας, στον κόσμο του Blue Fire, θα είναι τόσο διασκεδαστική όσο φαίνεται. Η απάντηση και στα δύο είναι ναι. Έχουμε στην διάθεση μας δύο ξίφη και δύο πόδια που μπορούν να κάνουν -σχεδόν- τα πάντα. Ο Umbra πηδάει, πηδάει δύο φορές, σκαρφαλώνει, περπατάει στους τοίχους και όλα αυτά μπορεί να τα κάνει πολεμώντας. Κάθε περιοχή στο βασίλειο του Penumbra, είναι δομημένη έτσι, ώστε ο πρωταγωνιστής μας να μετακινείται σχεδόν παντού με πάνω από έναν τρόπο. Αυτό, κάνει όλες τις διαδρομές ευχάριστες. Πολλές φορές χρειάστηκε να ξαναπάω σε μια περιοχή ή σε ένα σημείο για να βρω κάτι και παρόλο που είχα κάνει την διαδρομή ήδη αρκετές φορές, σχεδόν ποτέ δεν το θεώρησα αγγαρεία.

Τις πρώτες ώρες του παιχνιδιού, μέχρι να εξοικειωθώ με τους μηχανισμούς του, εκνευρίστηκα σε αρκετά σημεία. Όμως, όταν αφομοίωσα πλήρως την λογική τους και δοκίμασα αρκετούς συνδυασμούς κινήσεων, οι μάχες απέκτησαν ζωή και η μετακίνηση πλάκα. Στην διαδικασία αφομοίωσης, έπαιξαν κομβικό ρόλο τα Voids. Τα Voids είναι platform challenges διάσπαρτα στον κόσμο του παιχνιδιού και κάθε φορά που ο παίκτης ολοκληρώνει ένα από αυτά κερδίζει έναν επιπλέον πόντο ζωής. Το πολύ θετικό στοιχείο αυτών των προκλήσεων είναι ότι αναγκάζουν τον παίκτη να ακονίσει τις ικανότητες του και να μάθει πώς να χρησιμοποιεί τις ικανότητες τους στο μέγιστο.

Το Blue Fire προσφέρει επίσης ένα ικανοποιητικό looting system. Οτιδήποτε βρίσκεται γύρω μας, σπάει και μας προσφέρει είτε χρήματα είτε αντικείμενα που μπορούμε να πουλήσουμε ή να χρησιμοποιήσουμε για να αποκτήσουμε κάποια καινούργια ικανότητα. Υπάρχουν παντού collectables και χαρακτήρες που έχουν να μας προσφέρουν side quests. Ποια είναι όμως η επιβράβευση για την ολοκλήρωσή τους; Είτε κάποιο ρούχο είτε κάποια πληροφορία για τον κόσμο που βρισκόμαστε.

Design & Artwork in Blue Fire

Φαινομενικά, το Blue Fire είναι ένα πολύ όμορφο παιχνίδι με έντονα χρώματα και μία σχετικά μουντή παλέτα. Όπως αναφέρθηκε και στην εισαγωγή, ο τίτλος δανείζεται πολλά στοιχεία από το Legend of Zelda και -σε γενικές γραμμές, το κάνει αρκετά εύστοχα. Το μόνο μελανό στοιχείο του, σε επίπεδο αποτύπωσης, είναι ότι λείπει η ζωντάνια. Τα περιβάλλοντα είναι καλοσχεδιασμένα με όμορφα, ενίοτε ξεθωριασμένα, χρώματα αλλά τους λείπει η ζωντάνια. Τα κινούμενα στοιχεία των περιοχών, όπως νερό ή λάβα, έχουν γοητευτική και ήσυχη κίνηση, αλλά οι τοίχοι και τα σπίτια φαίνονται κούφια ή ακόμα και ψεύτικα, σαν wallpaper. Οι χαρακτήρες είναι μοναδικά σχεδιασμένοι, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και λειτουργούν εξαιρετικά. Το μόνο μου πρόβλημα ήταν οι εχθροί, οι οποίοι επαναλαμβάνονται και ανακυκλώνονται σε όλη την διάρκεια του τίτλου. Ακόμα και τα Bosses μοιάζουν μεταξύ τους. Έχουν μόνο μικρές διαφορές στη δύναμη ή στη θεματική τους, αλλά ο σχεδιαστικός τους πυρήνας μοιάζει ενοχλητικά.

Το κενό, που δημιουργεί το εικαστικό του παιχνιδιού, καλύπτεται από το καταπληκτικό soundtrack του τίτλου. Συναντάμε μια πολύ μεγάλη ποικιλία συνθέσεων και ηχητικών εφέ, τα οποία πάντα λειτουργούν και εναρμονίζονται άψογα με το οπτικό κομμάτι. Δίνουν πάντα το ηχόχρωμα που χρειάζεται η εκάστοτε περιοχή. Είτε αυτό είναι μια χαλαρή μελωδία στο παρασκήνιο, είτε μια τρομακτική σύνθεση που μας κρατάει σε εγρήγορση, είναι όμορφα τοποθετημένα.

Blue Fire Cons

Το παιχνίδι είναι αρκετά ευχάριστο στην ολότητα του, αν εξαιρέσουμε κάποια τεχνικά προβλήματα που σημειώθηκαν όχι μόνο από μένα αλλά γενικότερα από την κοινότητα που ασχολήθηκε με τον συγκεκριμένο τίτλο. Έχουν γίνει πολλές αναφορές για bugs. Ωστόσο, εγώ πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν συνάντησα αρκετά -ή τουλάχιστον σε σημείο που να επηρεάσουν την εμπειρία μου. Πρόσθετα, έχουν γίνει αναφορές και για crushes. Σε αυτά, έπεσα και εγώ θύμα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα σημείο, που το παιχνίδι με πέταξε και έκλεισε δύο ή τρεις φορές συνεχόμενα με το που πήγαινα να αλλάξω περιοχή.

The Verdict

Το Blue Fire είναι μια εξαιρετική δημιουργία με έξυπνους μηχανισμούς και αρκετά εθιστικό gameplay. Θεωρώ ότι όποιος μπει στον κόσμο του θα δυσκολευτεί πολύ να σταματήσει να παίζει και ειδικά αφού έχει αφομοιώσει πλήρως την λογική του. Οι σχεδιαστικές επιλογές των δημιουργών δεν καταφέρνουν να ζωντανέψει αρκετά τον κόσμο του παιχνιδιού αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ευχάριστο οπτικά. Αν εξαιρέσουμε κάποια τεχνικά προβλήματα που παρατηρήθηκαν, μιλάμε για έναν πολύ ολοκληρωμένο τίτλο που σίγουρα αξίζει τον χρόνο σας.