Το Corpse Party: Tortured Souls, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του, δεν αποτελεί ένα … ευχάριστο θέαμα. Βία, ατελείωτο splatter και τρόμος δίνουν το παρόν κάθε λεπτό, έχοντας ως αποτέλεσμα η σειρά να μην ενδείκνυται για μικρές ηλικίες ή μη λάτρεις του είδους. Είναι ένα από τα πιο ωμά κα ι gore anime, το οποίο (αδίκως) συγκρίνεται συχνά με το Elfen Lied. Ο συγκεκριμένος τίτλος ξεκίνησε ως βιντεοπαιχνίδι αλλά, λόγω της μεγάλης του επιτυχίας, δημιουργήθηκαν σειρές, light novels και ταινίες βασισμένες στο αρχικό μοτίβο.
Στο ακόλουθο άρθρο, θα ασχοληθούμε ως επί τω πλείστον με το Tortured Souls, μία σειρά αποτελούμενη από τέσσερα επεισόδια, η οποία κυκλοφόρησε το 2013 από το στούντιο Asread, σε σκηνοθεσία του Akira Iwanaga.
Synopsis
Η ιστορία επικεντρώνεται σε μία παρέα μαθητών, οι οποίοι κάνουν ένα τελετουργικό το οποίο στοχεύει στο να τους κρατήσει ενωμένους και αγαπημένους για πάντα. Κάτι όμως πάει στραβά και καταλήγουν σε μία παράλληλη διάσταση, στοιχειωμένη από βασανισμένα και εκδικητικά πνεύματα. Το να καταφέρουν ξεφύγουν από εκεί θα είναι πιο σύνθετο από όσο φαντάζονται…
Analysis
To Corpse Party: Tortured Souls δεν έχει χαρακτηριστεί τυχαία ως ‘ένα από τα πιο βίαια anime που έχουν δημιουργηθεί’. Αποπνέοντας μία αισθητική Silent Hill, καλωσορίζει το θεατή μέσα σε μία ζοφερή και δυσοίωνη πραγματικότητα. Το σενάριο μπορώ να πω ότι με εξέπληξε ευχάριστα, μιας και η πλειοψηφία των horror/ gore δεν συνηθίζει να έχει τόσες λεπτομέρειες και ανατροπές! Παρόλα αυτά, η ιστορία παραείναι σύνθετη για μόλις τέσσερα επεισόδια και οι χαρακτήρες που συστήνονται είναι πολλοί, προκαλώντας έτσι σύγχυση. Χρειάστηκε να πατήσω παύση σε κάμποσα σημεία ώστε να μπορέσω να ανακαλέσω ονόματα και να τα αντιστοιχίσω με τον εκάστοτε ήρωα. Αυτό είναι κάτι που ίσως θα έπρεπε να έχει αποφθεχθεί. Βέβαια, είναι εν μέρει λογικό, αν αναλογιστεί κάποιος ότι η σειρά είναι βασισμένη σε βιντεοπαιχνίδι και πασχίζει σε πολύ λίγο χρόνο να μεταφέρει ένα σχετικά σύνθετο σενάριο. Ίσως όμως ένα-δύο επιπλέον επεισόδια να είχαν βοηθήσει…
Συνεχίζοντας την ανάλυση, αυτό που παρατηρεί εύκολα κανείς βλέποντας τη σειρά, είναι το ότι γίνεται κατάχρηση βίας. Οι ίδιες άγριες και ειδεχθείς σκηνές επαναλαμβάνονται συνεχώς, υποδηλώνοντας μία έλλειψη φαντασίας από τη μεριά του σκηνοθέτη. Σαφώς και το gore πουλάει, αλλά αν κάποιος είναι άνω των δεκαπέντε ετών, θα κουραστεί γρήγορα. Στη κούραση αυτή θα συνδράμουν και οι ανιαροί, αδούλευτοι χαρακτήρες, οι οποίοι δεν έχουν ίχνος προσωπικότητας (και κοινής λογικής) και δεν εξελίσσονται ούτε στο ελάχιστο καθ’όλη τη διάρκεια του anime. Θα μπορούσαν κάλλιστα να θεωρηθούν κομπάρσοι, οι οποίοι απλά βοηθούν την ιστορία να κυλήσει. Ένα ακόμα αρνητικό, είναι το φτηνό και αχρείαστο fanservice που παραδόξως υπάρχει. Προσπαθώντας να εφαρμώσει όλα τα anime κλισέ μονομιάς, εντάσσει μέσα στο ίδιο επεισόδιο προκλητικά πλάνα, μία μικρή Loli χωρίς εσώρουχο και ούτω καθεξής… Αν και η βία τείνει να μην είναι σεξουαλική, σε πολλές σκηνές υπονοείται κάτι πρόστυχο.
Παρόλα τα παραπάνω όμως, το Corpse Party: Tortured Souls είναι πλέον ένα κλασικό horror/ mystery/ gore anime, που θα σας αναγκάσει να ανάψετε τα φώτα. Το τέλος είναι απρόβλεπτο και ανατριχιαστικό, ενώ οι ανατροπές θα σας σοκάρουν. Αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδιαιτέρως πρωτότυπο, έχει το τρόπο του να μαγνητίζει και οι πολλές παράλληλες πραγματικότητες που μπερδεύονται μεταξύ τους σίγουρα θα σας κερδίσουν. Όμως, αν δεν έχετε γερό στομάχι και δεν είστε φαν του είδους, δε θα σας το πρότεινα. Θα κάνετε μέρες να κοιμηθείτε -όπως εγώ!
Answers Are Given
Θα ακολουθήσουν spoilers!
Η αλήθεια είναι πως, όποιος δεν έχει παίξει το παιχνίδι, θα τελειώσει τη σειρά με απορίες και προβληματισμούς. Κάποιοι βασικοί είναι οι εξής: πρώτον, δεν ξεκαθαρίζεται επαρκώς το γιατί ο Satoshi δεν κατάφερε να επιστρέψει ενώ χρησιμοποίησε το χαρτάκι της αδελφής του. Η απάντηση σε αυτό είναι η ακόλουθη: Στη πραγματικότητα, η αδελφή του δεν είχε ποτέ χαρτάκι μιας και δεν συμμετείχε στη τελετή. Έτσι εκείνος πήρε το χαρτί του Yuuya, ενός μαθητή ο οποίος είχε έρθει παλαιότερα στο σχολείο και είναι πλέον νεκρός. Ο Satoshi ήξερε πως δεν μπορεί να γυρίσει πίσω χρησιμοποιώντας το απόκομμα κάποιου που δεν ήταν στο ίδιο τελετουργικό και για αυτό αποφάσισε να πει ψέματα και να δώσει το δικό του στη Naomi, σώζοντας τη κατ’αυτό το τρόπο. Κάτι ακόμα που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό, είναι το ότι η Seiko δεν αυτοκτόνησε αλλά τη σκότωσε η Naomi ενώ ήταν στοιχειωμένη. Αυτή η πράξη οδήγησε τη Naomi στη τρέλα, όπως φαίνεται στο έξτρα λεπτό που παίζει μετά τους τίτλους τέλους. Κλείνοντας, ο τρόπος που η Sachiko άργησε τόσο να δηλωθεί ως εξαφανισμένη και έκανε απαγωγές και δολοφονίες, είναι ο παρακάτω: ενώ είχε φύγει από τη ζωή και ήταν πλέον φάντασμα, συνέχιζε να προσποιείται πως είναι μαθήτρια…
Artwork
Το κομμάτι του artwork θα ξεκινήσει από τη μουσική! Σε σύνθεση της ευφυέστατης ομάδας Team GrisGris (της εταιρείας που παρήγαγε τα βιντεοπαιχνίδια) και του Takashi Hamada, θέλγει και τρομοκρατεί. Το soundtrack είναι κατ εμέ το πιο δυνατό σημείο της σειράς, μιας και εντείνει τα συναισθήματα του τρόμου και της αγωνίας σε μεγάλο βαθμό. Είναι προσεγμένο, απόκοσμο και μακάβριο. Το Corpse Party προσφέρει διαχρονικές horror μελωδίες.
Προχωρώντας στο κομμάτι του σχεδίου, αξίζει να ειπωθεί πως είναι καλοδουλεμένο, με ρευστά backgrounds και χρωματικές παλέτες που ταιριάζουν στο γενικότερο κλίμα της σειράς. Η κίνηση φαντάζει φυσική ενώ η εκφραστικότητα των χαρακτήρων αποτυπώνει τα συναισθήματά τους, δίχως όμως να αγγίζει την υπερβολή.
Όσον αφορά το voice acting, είναι γλαφυρό και επαγγελματικό, βυθίζοντας το θεατή στο σκότος που επικρατεί. Μεγάλα ονόματα του χώρου όπως οι: Hiro Shimono (Boku no Hero Academia, Attack On Titan), Satomi Arai (Fairy Tail) και Yuichi Nakamura (FullMetal Alchemist), δίνουν για ακόμη μία φορά εξαιρετικές ερμηνείες. Cheers to them!
Facts
Όπως προειπώθηκε, το Corpse Party: Tortured Souls, είναι βασισμένο στο βιντεοπαιχνίδι του 1996, εν ονόματι Corpse Party. Έκτοτε, έχουν γίνει remakes και sequels τα οποία ακολουθούν την ίδια βάση. Έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και είναι μακράν ανώτερα του anime, μιας και έχουν πολλά διαφορετικά τέλη -τα οποία εξαρτώνται από τις επιλογές του παίκτη- και εμβαθύνουν περισσότερο στην ιστορία. Όλα τους είχαν απήχηση, ωθώντας έτσι στη δημιουργία anime και live-action ταινιών. Οι δύο ταινίες δυστυχώς δεν έλαβαν καλές κριτικές, με τη δεύτερη όμως να υπερτερεί της πρώτης. Κατά την άποψή μου, δεν αξίζει να τις παρακολουθήσει κάποιος. Αντιθέτως όμως, το videogame αξίζει μία ευκαιρία, θα σας ανταμείψει!
Suggestion: Αν απολαύσατε το Corpse Party ως βιντεοπαιχνίδι, μπορείτε να δοκιμάσετε το White Day. Είναι Κορεάτικο mystery/ horror/ multiple endings, σε παρόμοιο setting!
Closure
Το Tortured Souls είναι αρκετά αμφιλεγόμενο και προβληματίζομαι για το πώς να ορίσω τη ποιότητά του. Είναι τόσο βάναυσο που γίνεται οπτικά δυσάρεστο, όμως η πλοκή έχει ενδιαφέρον και σοκάρει. Δε θα το παρακολουθούσα δεύτερη φορά και θα έμενα στο βιντεοπαιχνίδι, αλλά το προτείνω ανεπιφύλακτα στους φίλους των θρίλερ με γερό στομάχι!
Σοφία Ευαγγελίδου
