Αεροπορικα Animation

Στο άρθρο αυτό παρουσιάζω κάποια από τα πιο γνωστά animation με αεροπορικό περιεχόμενο, μέχρι και το 2017. Σκηνές  με ιπτάμενες μηχανές μπορει να περιέχονται σε πολλά περισσότερα, (Macross Zero, Macross Plus, Steam Boy, Castle in the Sky, Nausicaa, Last Exile, Little Prince, κλπ), αλλά θεωρώ  ότι εκεί, είτε οι σκηνές έχουν υπερβολικά μικρή διάρκεια, είτε οι μηχανές πλησιάζουν περισσότερο σε Mecha ή φανταστικά steampunk ιπτάμενα οχήματα, γι’αυτό και δεν τα ενέταξα στη λίστα. Ακόμα και τα παραπάνω αναφερθέντα όμως, είναι εξαιρετικά δείγματα δουλειάς και αξίζει να τα δεί κανείς.  Τα animation που παρουσιάζονται από κάτω, τα παρέθεσα σε τυχαία σειρά και όχι με σειρά αξίας ή ποιότητας, ενώ τονίζω από τώρα, ότι δεν είναι όλα κατάλληλα για ανήλικο κοινό.

Area 88

Ο αρχικός εμπνευστής και δημιουργός της σειράς Manga “Περιοχή 88” είναι ο Kaoru Shintani. Τα περιοδικά εκδόθηκαν μεταξύ του 1979 και του 1986, στην Ιαπωνία, ήταν όμως ανάμεσα στα πρώτα που μεταφράστηκαν στην Αμερική και εκδόθηκαν από την Eclipse, με ελαφρώς παραλλαγμένη Ιστορία.
Το 1985-’86, έγινε προσαρμογή της για την οθόνη από το Studio Pierrot. Την έκδοση σε VHS (βιντεοκασέτα) ανέλαβε η Yamato η οποία, πριν κλείσει, το 2000, επανέκδοσε το έργο σε DVD.
Η “Περιοχή 88” είναι ένα από τα κορυφαία anime όλων των εποχών. Η έκδοση OVA (που είναι και η πιο γνωστή) αποτελείται από 3 επεισόδια. Λόγω της προσαρμογής της, έχει ελαφρώς παραλλαγμένη Ιστορία, με αινιγματικό τέλος. Το 2004 έγινε δεύτερη προσαρμογή του Manga σε τηλεοπτική σειρά με κάποιες διαφορές στο σενάριο, χωρίς όμως να έχει την ίδια επιτυχία.

Η “Area 88” δεν είναι πραγματική, καθώς σαν τόπος δεν είναι υπαρκτός, θα μπορούσε όμως να τοποθετηθεί κάπου στη Μέση Ανατολή την εποχή του 1975-1985. Στην περιοχή αυτή υπάρχει το Βασίλειο του Ασλάν και προκειμένου ν’αμυνθεί από τους επαναστάτες, ιδρύει μια αεροπορία μισθοφόρων. Ο πρωταγωνιστής Shin Kazama είναι Ιάπωνας εκπαιδευόμενος πιλότος σε μία μεγάλη αεροπορική εταιρεία της Ιαπωνίας, όταν ερωτεύεται την κόρη του ιδιοκτήτη. Την ίδια κοπέλα προόριζε για γυναίκα του και ο καλύτερος φίλος του, που λόγω της αντιζηλίας αυτής, τον παγιδεύει και τον αναγκάζει να φύγει ως μισθοφόρος εκτός Ιαπωνίας στην αεροπορία της περιοχής 88, προκειμένου να μεθοδεύσει το γάμο του. Εκεί, ο Shin Kazama είναι υποχρεωμένος να εξαγοράσει το συμβόλαιό του με καταρρίψεις εχθρικών αεροσκαφών, ή επιβιώνοντας για 3 χρόνια. Ο Shin όμως αρχίζει ν’αναρωτιέται αν πράγματι δίνει όλες αυτές τις μάχες για να ξεφύγει και να γυρίσει στην κοπέλα του, ή αν αρχίζει να αντλεί ικανοποίηση σκοτώνοντας.
Είναι ακατάλληλο για ανηλίκους λόγω έντονων σκηνών βίας.

Trivia:
Ο Kaoru Shintani ειχε εργαστεί και στο στούντιο του μεγάλου Leiji Matsumoto, δημιουργού του Captain Harlock και άλλων γνωστών anime. Λόγω της συμπάθειας που έτρεφε ο Leiji για τον Kaoru, τον αποτύπωσε στο πρόσωπο του Yattaran, συγκυβερνήτη του Captain Harlock.

 

The Cockpit

Το “The Cockpit” είναι ένα τριμερές anime του 1993 βασισμένο σε αποσπάσματα από το Manga με τίτλο “Battlefield” του Leiji Matsumoto. Τα τρία Shorts είναι γραμμένα και σκηνοθετημένα από τους Yoshiaki Kawajiri, Takashi Imanishi and Ryousuke Takahashi αντίστοιχα.
Στο πρώτο μέρος με τίτλο “Slipstream”, ένας Γερμανός αεροπόρος αναλαμβάνει μια μυστική αποστολή συνοδείας ενός αιχμαλωτισμένου αμερικανικού βομβαρδιστικού. Το βομβαρδιστικό, θα χρειαστεί να μεταφέρει συγκαλυμμένα έναν επιστήμονα, μία ατομική βόμβα, αλλά και την κόρη του επιστήμονα που τυγχάνει να είναι και παλιός μεγάλος έρωτας του αεροπόρου. Ο αεροπόρος αντιμετωπίζει το δίλημμα: να πραγματοποιήσει την αποστολή του με ζήλο, πουλώντας την ψυχή του στο διάβολο, και να γίνει συνυπεύθυνος στην εγκληματική χρήση της ατομικής βόμβας, ή να αφήσει τα βρετανικά μαχητικά να καταρρίψουν το βομβαρδιστικό, σώζοντας χιλιάδες ζωές, αλλά θυσιάζοντας την αγαπημένη του?
Στο δεύτερο μέρος με τίτλο “Sonic Boom Squadron”, ο Nogami ένας πιλότος Καμικάζι σε πυραυλοκίνητη Okha κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να ολοκληρώσει την αποστολή του. Με την αποφασιστικότητα του νέου πληρώματος που θα τον μεταφέρει με βομβαρδιστικό και θα τον αφήσει σε απόσταση βολής από το εχθρικό αεροπλανοφόρο, ζεί τις τελευταίες του στιγμές μέσα στο cockpit της ιπτάμενης βόμβας που χειρίζεται.
Στο τρίτο μέρος με τίτλο “Knight of the Iron Dragon”, οι οπλίτες Kodai και Utsunomiya βρίσκονται μόνοι τους με μία επισκευασμένη μηχανή σε ένα από τα νησιά Leyte. Η αεροπορική βάση της νήσου έχει ήδη καταληφθεί από Αμερικανούς, οι δύο οπλίτες όμως, σε μία κρίση τρέλας, βάζουν στοίχημα ότι θα καταφέρουν να την ανακαταλάβουν, πραγματοποιώντας πάνω στη μηχανή τους έναν αγώνα δρόμου, χωρίς ελπίδες για τερματισμό.

 

Porco Rosso

Ο “Porco Rosso” είναι ένα anime του Hayao Miyazaki, βασισμένο εν μέρει σέ ένα επίσης δικό του Manga τριών τευχών, το: “The Age of the Flying Boat”.
Αποτελεί παραγωγή του 1992, του Studio Ghibli.
Στην ταινία-anime, ένα ανθρωπόμορφο γουρούνι (“Κόκκινο Γουρούνι” κατά το “Κοκκινος Βαρώνος”), βετεράνος αεροπόρος του Α’ΠΠ, πετά κατά το μεσοπόλεμο ως κυνηγός “ιπτάμενων πειρατών”. Εκτός από τις εναέριες περιπέτειές του με τους πειρατές, έχει ν’αντιμετωπίσει και τον Curtis, έναν ικανό αμερικανό πιλότο που προσέγγισαν οι πειρατές προκειμένου να τον προσλάβουν. Η αντιπαλότητά του με τον Curtis δεν οφείλεται βέβαια τόσο στο ρόλο του… αλλά στο ότι αρχίζει να φλερτάρει ένα παλιό αίσθημά του Porco Rosso, την Gina.
Κατάλληλο για όλες τις ηλικίες.

Trivia:
O Miyazaki έχει μεγάλο πάθος με τα αεροπλάνα, ιδίως για την εποχή του μεσοπολέμου όταν μεσουρανούσαν τα υδροπλάνα.
Τα υδροπλάνα και οι αεράκατοι του “Porco Rosso” είναι στην πλειονότητά τους υπαρκτά μοντέλα. Συγκεκριμένα, αυτό που πετάει ο Porco Rosso είναι ένα Savoia S.21. Το όνομα του Studio στο οποίο παράγει τα anime οφείλει το όνομά του σε ένα Ιταλικό αεροπλάνο, το Caproni Ca.309, γνωστό με το όνομα “Ghibli”.
Σε πολλά anime του, ακόμα και όταν αυτά δεν είναι αμιγώς αεροπορικά, προσπαθεί να εντάσσει περίεργες ιπτάμενες μηχανές. Τέλος ακόμα και το σκιάχτρο από το “Howl’s Moving Castle” είναι εμπνευσμένο από έμβλημα Ιταλικής Μοίρας Μαχητικών.
Κάτι ακόμα που θα παρουσίαζε ενδιαφέρον να ανακαλύψουμε, είναι ο κλειστός κολπίσκος που χρησιμοποιεί ως ορμητήριο ο Porco Rosso… σύμφωνα με πολλούς, είναι μια παραλλαγή γνωστού κολπίσκου σε Ελληνικό Νησί (ίσως Μήλος).

 

The Wind Rises

Το “The Wind Rises” είναι το τελευταίο anime που επιμελήθηκε ο Hayao Miyazaki, το 2013. Το κινούμενο σχέδιο, βασίζεται στη ζωή του Jiro Horikoshi, σχεδιαστή κάποιων από τα γνωστότερα Ιαπωνικά μαχητικά του μεσοπολέμου και του Β.ΠΠ. (Claude, Zero και Raiden). Παράλληλα όμως, όλη η Ιστορία, για τον Miyazaki είναι και η αφορμή για να σχολιάσει τα λάθη των Ιαπώνων που οδήγησαν τη χώρα στον πόλεμο. Εν ολίγοις αποτελεί ένα αντιπολεμικό έργο που κατοπτρίζεται επιγραμματικά στο φόβο του Jiro ότι τα φρούτα του πάθους του για την πτήση και την πατρίδα του, μπορούν να γίνουν εργαλεία επεκτατισμού και θανάτου…

Trivia:
Η Αεράκατος του Caproni που εμφανίζεται στις φανταστικές τους συζητήσεις, είναι, όσο και να σας φαινεται εξωπραγματική, η Caproni Ca.60 Transaereo και πέταξε γύρω στο 1920.

 

The Princess and the Pilot

To anime “The Princess and the Pilot” είναι μια προσαρμογή στην οθόνη της νουβέλας “Recollection of a certain pilot” του Koroku Inumura.
Σε ένα φανταστικό κόσμο, δύο αυτοκρατορίες βρίσκονται σε πολύχρονο πόλεμο. Μέσα στη δίνη του πολέμου ο Πρίγκιπας της μίας, κάνει πρόταση γάμου στη γαλαζοαίματη Juana del Moral. Η μέλλουσα Πριγκίπισσα όμως βρίσκεται σε μια επαρχία όπου κινδυνεύει από απόπειρα δολοφονίας από τους εχθρούς. Η φίλια αεροπορία, οργανώνει μια μυστική αποστολή προκειμένου να φυγαδεύσει την Πριγκίπισσα με αεροπλάνο, και αναθέτει το επικίνδυνο αυτό έργο στον Charles Karino, έναν μισθοφόρο πιλότο υδροπλάνου, που θεωρείται κατώτερος πολίτης λόγω της διπλής καταγωγής του από τους λαούς και των δύο αυτοκρατοριών. Μεταξύ της Πριγκίπισσας και του προστάτη της δημιουργείται μια ξεχωριστή – ανολοκλήρωτη σχέση, καθώς η Πριγκίπισσα δε συμφωνεί με τη ρατσιστική περιθωριοποίηση που βίωναν στην αυτοκρατορία όσοι είχαν διπλή καταγωγή.

 

Paths of Hate

Το “Paths Of Hate” (2010) είναι ένα από τα καλύτερα αντιπολεμικά shorts που μπορείτε να βρείτε. Δια χειρός Damian Nenow και με την εκπληκτική μουσική επένδυση από τον Jaroslaw Wojcik, είναι ένα animation που αξίζει ν’αγοράσετε, παρόλο που προβάλλεται ολόκληρο στο ίντερνετ. Ο Nenov εμπνεύστηκε από μια φωτογραφία του Β.ΠΠ. Η φωτογραφία αυτή παρουσίαζε τον ουρανό, γεμάτο πολλές λευκές γραμμές που άφηναν οι κινητήρες των αεροσκαφών σε μεγάλα ύψη, τυλιγμένες μεταξύ τους και χωρίς πια να φαινονται αεροπλάνα, να μαρτυρούν τη σφοδρή μάχη που προηγήθηκε. Κάποια από τα αεροσκάφη με τα πληρώματά τους χάθηκαν, άλλα επεβίωσαν, όλων όμως το ίχνος έμεινε χαραγμένο στον ουρανό να μαρτυρά τη σφοδρότητα της μάχης, ίχνη άσβεστα του μίσους που ξεχύθηκε στον ουρανό. Μέσα από αυτή την έμπνευση, ο Damian έφτιαξε ένα μικρό short που καταφέρνει να αποτυπώσει τη φαυλότητα του πολέμου, που παρ’όλο που θα νομίζαμε ότι ως ξέσπασμα εκτονώνει έστω και με άρρωστο τρόπο τα μίση, στην πραγματικότητα απλά τα διαιωνίζει και τα πολλαπλασιάζει. Θέτει τους συμμετέχοντες στο απάνθρωπο δίλημμα: να μείνεις άνθρωπος και να πεθάνεις, ή να γίνεις ζώο για να ζήσεις… Η απόφαση σε ένα τέτοιο δίλημμα, βουτηγμένη σε μια κόλαση τρόμου, βίας και αίματος, αλλοτριώνει τις ψυχές σε τέτοιο βαθμό, που δεν υπάρχει επιστροφή στην κανονικότητα. Ακόμα και όταν οι συμμετέχοντες στον πόλεμο εκλείψουν, θα έχουν αφήσει βαθιά το αποτύπωμά τους. Το μίσος ζεί μέσα σε αυτές τις “ουλές”, ώστε πια να υπάρχει χωρίς να χρειάζεται αφορμή, ικανό να οδηγήσει στον πλήρη αφανισμό.Νομίζω είναι μία από τις πιο επιτυχημένες απεικονίσεις της φράσης του George Santayana που λέει ότι: “Μόνο οι νεκροί έχουν δεί το τέλος του πολέμου”.Είναι ακατάλληλο για ανηλίκους λόγω έντονων σκηνών βίας.

 

The Sky Crawlers

To “The Sky Crawlers” βγήκε το 2008 σκηνοθετημένο από τον Mamoru Oshii, ως προσαρμογή στην οθόνη της ομώνυμης νουβέλας του Hiroshi Mori.
Σε έναν δυστοπικό, φαινομενικά ειρηνικό κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν παύουν να έχουν επιθετικά ένστικτα, ιδιωτικές εταιρείες αναλαμβάνουν να εκτονώνουν την κατάσταση εμπλεκόμενες σε μάχες, αξιοποιώντας αγέραστους κλώνους ως πιλότους μαχητικών. Οι κλώνοι αυτοί (Kildrens) παράγονται σε ηλικία εφήβου και παραμένουν για πάντα σε αυτή την ηλικία, ενώ όταν σκοτωθούν αντικαθίστανται από πανομοιότυπους. Κεντρικός ήρωας είναι ένας κλώνος, ο Kannami που ανακαλύπτει ότι είναι καταδικασμένος να ξαναζήσει αυτά που έζησε ο προκάτοχός του. Η ταινία δεν είναι απλή στην αποκωδικοποίηση και περισσότερο θέτει ερωτήματα παρά τα απαντά. Σε γενικές γραμμές εντοπίζουμε καταβολές στο μύθο του Σίσυφου, καθώς όπως και ο μυθικός βασιλιάς, οι κλώνοι είναι καταδικασμένοι να ζουν τον ίδιο άθλο κάθε φορά, να περπατούν το ίδιο μονοπάτι, ελπίζοντας να δουν στο ενδιάμεσο κάτι διαφορετικό, ενώ αντιλαμβάνονται πλέον ότι η κατάληξη είναι πάντα η ίδια. Εκτός αυτής της ομοιότητας με το μύθο, η ταινία έχει και τη δομή ενός παιχνιδιού υπολογιστή, με τους κλώνους να μοιάζουν χαρακτήρες που μπορούμε να επιλέξουμε προκειμένου να παίξουμε σειρά από αποστολές και απώτερο στόχο έναν ανίκητο αντίπαλο. Κάθε ήττα δε στοιχίζει τίποτα, καθώς το παιχνίδι ξεκινά από την αρχή με επιλογή ενός νέου κλώνου. Οι αποστολές μπορούν να παιχτούν διαφορετικά, όμως η κατάληξη θα είναι πάλι η ίδια. Ο μεγαλύτερος και αήττητος αντίπαλος των Kildrens είναι ένας πιλότος της αντίπαλης εταιρείας, που όμως είναι ενήλικας. Αυτός είναι που θέτει το όρια ελευθερίας στον κλώνο, ως ενήλικας που θα αποφασίσει ότι το παιδί ενηλικιώθηκε, ως θεός που θα αποφασίσει αν θα αφήσει τον άνθρωπο να ορίσει τη μοίρα του, γεγονότα που δε θα συμβούν ποτέ.
Γενικά είναι μια ταινία-anime που είναι δύσκολο ν’αποκωδικοποιήσεις, με πολλά αινίγματα και αυτό την κάνει ν’αξίζει ακόμα περισσότερο, πέραν των εντυπωσιακών αερομαχιών.
Είναι κατάλληλο για εφήβους ή ηλικιακά μεγαλύτερο κοινό.

Trivia:
Τα αεροσκάφη είναι παραλλαγές υπαρκτών επιχειρησιακών ή πειραματικών αεροπλάνων των τελευταίων ετών του Β’ΠΠ. Θα δείτε αεροπλάνα που θυμίζουν J7 Shinden, Northrop XB-35, Ju-188, Gloster Meteor και άλλα.

 

Battle Fairy Yukikaze

To “Yukikaze” (2002) είναι προσαρμογή σε OVA πέντε επεισοδίων της νουβέλας επιστημονικής φαντασίας του Chouhei Kanbayashi.
Κάπου στον 21ο Αιώνα, μία εξωγήινη δύναμη (JAM), επιτίθεται στη Γή μέσω μιας πύλης στο χωροχρόνο που άνοιξε κάπου στην Ανταρκτική. Ο ΟΗΕ καταφέρνει να αποκρούσει την επίθεση και να μεταφέρει τη μάχη, μέσω της «πύλης» σε έναν απόμακρο πλανήτη που ονομάζει Fairy (που προς το τέλος αποδεικνύεται «εικονικός» και στημένος από τη JAM). Η ταινία τοποθετείται 30 χρόνια μετά, όταν εν αγνοία των περισσότερων κατοίκων της Γης, ακόμα μαίνονται οι μάχες μεταξύ ανθρώπων και της δύναμης JAM στους ουρανούς του μακρινού πλανήτη. Με την πλευρά των γήινων δυνάμεων πετάνε ο πιλότος Fukai Rei και ο James Buchar που είναι ο διοικητής της μοίρας Boomerang των αεροπορικών δυνάμεων του πλανήτη Fairy (FAF). Το αεροσκάφος του Fukai Rei ελέγχεται από μία ανώτερης μορφής τεχνητή νοημοσύνη με το όνομα Yukikaze. Η Yukikaze του αεροσκάφους 503 του Rei, τυχαία, έχει αναπτύξει μια ιδιόμορφη σχέση με τον Fukai Rei με αποτέλεσμα μαζί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί ενάντια στη JAM. Η JAM από την άλλη, είναι μια άυλη οντότητα (τουλάχιστον δε βλέπουμε ποτέ κάποια παρουσία της) η οποία λειτουργεί μιμητικά. Αδυνατεί να κατανοήσει το απρόβλεπτο της ανθρώπινης φύσης και λειτουργεί εντελώς μαθηματικά, μαθαίνοντας μέσω της αντιγραφής και καταγραφής των πιθανών αποτελεσμάτων. Πρώτα καταφέρνει ν’αντιγράψει μηχανές και λειτουργικά των ανθρώπων ενώ στη συνέχεια προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αντίστοιχα, οι άνθρωποι αδυνατούν ν’αντιληφθούν το σχέδιο της οντότητας αυτής. Σε μία προσπάθεια να αποσπάσουν πληροφορίες από την JAM, οι γήινοι κάνουν το λάθος να κυριευθούν από τη δύναμη, με αποτέλεσμα εκείνη να καταφέρει να παράγει αντίγραφα ανθρώπων. Η μόνη νοημοσύνη που αντιλαμβάνεται και τις δύο πλευρές και προβλέπει τις κινήσεις της JAM είναι η Yukikaze. Η Yukikaze μπορεί να μεταφερθεί και σε άλλο αεροσκάφος (πράγμα που κάνει στο δεύτερο επεισόδιο) αλλά και να χακάρει τόσο τα λειτουργικά των φίλιων αεροσκαφών, όσο και των μηχανών της JAM. Με αυτή την ικανότητα, αναλαμβάνει πρωτοβουλία μόνη της ή με τη βοήθεια του Rei και μεθοδεύει τις καταστάσεις έτσι ώστε να βοηθήσει τους γήινους. Εκείνοι, αντιλαμβανόμενοι ότι μέρος των δυνάμεων της FAF στον πλανήτη Fairy (αεροσκάφη ή προσωπικό) είναι πλέον κλώνοι από την εξωγήινη δύναμη, αποφασίζουν να κλείσουν δια παντός την πύλη προς τον πλανήτη Γη, διασώζοντας όσες δυνάμεις δεν έχουν ακόμα επηρεαστεί (η πύλη είχε κρατηθεί ανοικτή παρά τον κίνδυνο, καθώς ήταν σημαντική ανακάλυψη για τον έλεγχο του χωροχρόνου). Η JAM αντιλαμβανόμενη τη δυσκολία του να αντιμετωπίσει το δίδυμο Yukikaze-Rei, στρέφει την προσοχή της σε αυτούς τους δύο που πλέον λειτουργούν ως μία συλλογική νοημοσύνη. Αν καταφέρει να αιχμαλωτίσει αυτό το δίδυμο, θα αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο των γήινων δυνάμεων και το κλειδί για τη Γη.

 

Planes

Το “Planes” (2013) της Disney με μερική συμμετοχή της Pixar, που έρχεται κάπως να συνεχίσει την παράδοση του “Cars” μόνο που, αντί για αυτοκίνητο, ο κεντρικός ήρωας ειναι ένα ψεκαστικό αεροπλάνο (τύπου Air Tractor), ο Dusty Crophopper.
Μέσα από μία ιστορία αναζήτησης του εαυτού και της αυτοεκτίμησης (στα χνάρια του Γλάρου Ιωνάθαν, αλλά πολύ συχνή γενικά στις παιδικές ταινίες), ο Dusty προσπαθεί να ξεφύγει από ένα προδιαγεγραμμένο μέλλον και ν’ακολουθήσει τα όνειρά του. Παλεύει ενάντια στις ανασφάλειές του, ενάντια στα στερεότυπα του περιβάλλοντος και τη δυσπιστία όσων φοβούνται ότι δεν θα τα καταφέρει και με πείσμα πετυχαίνει τον στόχο του. Ο στόχος του δεν ήταν άλλος από το να συμμετέχει, κι αν μπορεί, να νικήσει στον μεγαλύτερο αγώνα αεροπλοΐας. Στο πλευρό του, οι ανταγωνιστές του, αποδεικνύουν ότι πέρα από τη νίκη, σημαντικότερο είναι το δίπτυχο “προσπάθεια και εύ αγωνίζεσθαι”.

Είναι κατάλληλο για παιδιά.

 

 

Planes 2: Fire & Rescue

Σε συνέχεια του πρώτου “Planes”, ο Dusty Crophopper, όντας πλέον διάσημος πρωταθλητής, αποκτά ένα μόνιμο μηχανικό πρόβλημα. Δυστυχώς, λόγω του ότι ο τύπος του είναι εκτός παραγωγής και η εταιρεία δεν παρέχει πλέον ανταλλακτικά, είναι αδύνατο να το επιδιορθώσει οπότε αναγκάζεται να εγκαταλείψει τους αγώνες και να πετά πιο συντηρητικά ως ψεκαστικό. Ταυτόχρονα, η επιτροπή ελέγχου ασφαλείας αεροδρομίων, κλείνει προσωρινά το αεροδρόμιο της κοιλάδας του καλαμποκιού καθώς δεν πληροί τις απαιτούμενες προδιαγραφές ασφαλείας. Ο Dusty, προκειμένου να βοηθήσει την κατάσταση προχωρά σε μετεκπαίδευση και μετατροπή του σε πυροσβεστικό υδροπλάνο. Η δεύτερη αυτή ταινία δεν στέκεται στο ύψος της πρώτης, είναι όμως επαρκώς καλή για ένα ευχάριστο απόγευμα.

Είναι κατάλληλο για παιδιά.

 

 

 

801 TTS Airbats

Το “801 TTS Airbats” (1996) είναι μια προσαρμογή στην οθόνη ενός Manga του Shimizu Toshimitsu του 1992. Η σειρά είχε διάρκεια 7 επεισοδίων και είναι κάτι μεταξύ κωμωδίας και ρομάτζου. Ο Takuya Isurugi είναι ένας νεαρός μηχανικός που μετατίθεται σε μία μοίρα της Ιαπωνικής Αεροπορίας που απαρτίζεται κυρίως από γυναίκες. Μόνος άνδρας της μοίρας είναι ο μοίραρχος, ενώ τα άλλα τέσσερα μέλη είναι κοπέλες, που η αεροπορία τοποθέτησε εκεί θεωρώντας ότι δεν θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας μάχιμης μοίρας. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του μοιράρχου να αναβαθμίσει τη μοίρα, σχεδόν πάντα βρίσκει ως εμπόδιο τον αμέσως ανώτερό του, που επιδιώκει να την κλείσει. Ταυτόχρονα, από την πρώτη μέρα της μετάθεσης του νεαρού μηχανικού, αναπτύσσεται ένα ερωτικό τρίγωνο μεταξύ αυτού και δύο από τις κοπέλες πιλότους.
Η σειρά είναι αρκετά προσεγμένη, ευχάριστη, με κλασικό χειροποίητο σχέδιο anime της εποχής και πάρα πολλές δόσεις από αστείες φάτσες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια. Γενικά όμως ανήκει στην κατηγορία charem και απευθύνεται περισσότερο σε νεανικό εφηβικό κοινό.

Trivia:
Σε κάποιο επεισόδιο, η τηλεόραση παίζει σκηνές του ίδιου του 801 TTS Airbats… ενώ άνετα κάποιος μπορεί να διακρίνει και άλλες τέτοιες παρενθέσεις, όπως μια αφίσα της σειράς Neon Genesis Evangelion.

 

Deep Blue Fleet

To Deep Blue Fleet (Konpeki no Kantai) δεν είναι ακριβώς «αεροπορικό» anime-σειρά, απλά περιέχει αρκετές αεροπορικές σκηνές, σε πολλά από τα επεισόδια. Είναι περισσότερο μια σειρά εναλλακτικής Ιστορίας του 1997, όπου η Ιαπωνία κερδίζει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. To έργο αποτελεί μεταφορά στην τηλεόραση ενός Manga του Yoshio Aramaki, το οποίο έχει εξαιρετικό σχέδιο. Στην Εναλλακτική αυτή Ιστορία, αλλάζουν πολλά σε σχέση με την πραγματική (ακόμα και τα ονόματα των Ιστορικών προσώπων). Όλα αρχίζουν την ημέρα θανάτου του ναυάρχου Yamamoto, του οποίου το πνεύμα ξυπνά σε άλλο σώμα, σε κάποια παράλληλη πραγματικότητα, και με τη γνώση που έχει, καταφέρνει να σώσει την Ιαπωνία από την ήττα. Ενώ στην αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα η προσέγγιση, όσο προχωράει η Ιστορία, το τοπίο γίνεται υπερβολικά σουρεαλιστικό, με τους Ιάπωνες να νικούν σε κάθε μάχη, με εξωπραγματικά (έως και εξωγήινα) όπλα να μπαίνουν στο παιχνίδι και απρόσμενες τροπές στο σενάριο. Η Ιστορία αλλά και τα πρόσωπα αλλάζουν σε υπερβολικό βαθμό με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να ακολουθήσει και τον τίτλο “εναλλακτική” με αποτέλεσμα να χάνεται η αξία του εγχειρήματος. Εκτός αυτού, από το χειροποίητο κινούμενο σχέδιο περνά σε σχέδιο φτιαγμένο στον υπολογιστή (κακής ποιότητας δε, που φτιάχνει ελαφρώς όσο περνούν τα επεισόδια).
Είναι σχετικά δύσκολο να επενδύσετε πάνω της, καθώς υπάρχει μεγάλη περίπτωση να σας απογοητεύσει, ενώ είναι σχεδόν αδύνατο να τη βρείτε σε επαρκή ανάλυση και δη μεταγλωττισμένη, έστω στα Αγγλικά.

 

Rescue Wings

To “Rescue Wings” είναι παραγωγή 13 επεισοδίων του 2006, με κεντρικό πρωταγωνιστή τον Uchida Kazuhiro, έναν χειριστή ελικοπτέρου έρευνας-διάσωσης της Ιαπωνικής Πολεμικής Αεροπορίας, στη βάση Komatsu. Ο πιλότος, αρχικά απογοητευμένος, καθώς επιθυμούσε να πετάει μαχητικά αεροσκάφη, τελικά αρχίζει και βρίσκει νόημα στο ρόλο του ως πιλότο-διασώστη. Κεντρικό πρόσωπο αναφοράς γι’αυτόν ειναι ο αυστηρός εκπαιδευτής του, ο Hongo Sansa, ενώ στο πλευρό του στέκεται πάντα υπομονετικά η κοπέλα του, με την οποία ζούν μια σχέση από απόσταση.
Η σειρά είναι πολύ καλή, με αρκετές αποστολές διάσωσης να κρατούν το ενδιαφέρον, παρά το γεγονός ότι τα σχέδια δεν είναι και από τα καλύτερα.

 

 

 

 

Stratos 4 & Stratos 4 Advance

Το “Stratos 4” περιστρέφεται γύρω από τις περιπέτειες της Mikaze, μιας υποψήφιας πιλότου αναχαιτιστικού αεροσκάφους, σε μία διεθνή μονάδα των Ηνωμένων Εθνών, που ιδρύθηκε προκειμένου ν’αναχαιτίζει και να καταστρέφει μετεωρίτες πριν αυτοί συγκρουστούν με τη Γή. Το πρώτο «τείχος άμυνας» βρίσκεται στο διάστημα με διαστημόπλοια που λέγονται Comet Blasters, ενώ το δεύτερο και τελευταίο είναι η μοίρα Meteor Sweepers με τα αεροσκάφη που θα επανδρώσει η Mikaze με τις φίλες της. Το κινούμενο σχέδιο αποτελεί παραγωγή του Studio Fantasia και της Bandai, υπό τη σκηνοθεσία του Takeshi Mori. Βγήκε στις οθόνες το 2003, ενώ το 2004 συνέχισε ως OVA με λίγα επεισόδια ακόμα (Stratos 4 Advance) και το 2006 με τα τελευταία (Stratos 4 Advance Final), φτάνοντας το σύνολο των 23ων επεισοδίων.
Δεν αποτελεί κάτι το εξεζητημένο, είναι ιδανικό για το εφηβικό κοινό, ενώ ευτυχώς έχει κάποια πλοκή ικανή να το ξεχωρίσει από ένα απλό charem anime.

Trivia:
Παρά το φανταστικό σενάριο, τα αεροσκάφη που παρουσιάζονται αποτελούν ως επί το πλείστον υπαρκτά μοντέλα κυρίως της τελευταίας φάσης του ψυχρού πολέμου. Για παράδειγμα, το κύριο αεροσκάφος των Meteor Sweepers είναι το BAC TSR-2, ενώ θα δείτε και το σοβιετικό Yak-28MST ως εκπαιδευτικό, το Mig-31 και άλλα επιχειρησιακά ή πειραματικά δείγματα.

 

Allison & Lillian Gen.1 & Gen.2

Η τηλεοπτική σειρά “Allison & Lillia” βασίστηκε στην ομώνυμη νουβέλα του Keiichi Sigsawa. Βγήκε στις οθόνες το 2008 από τη Madhouse και διήρκεσε 28 επεισόδια. Η σειρά τοποθετείται σε έναν φανταστικό κόσμο, το έτος 3287. Ο κόσμος αυτός χωρίζεται σε δύο κύριες περιοχές (Roxche και Sou Beil) που βρίσκονται σε πόλεμο κατά το μεγαλύτερο μέρος της Ιστορίας. Παρά το φαινομενικά φουτουριστικό έτος, η τεχνολογία είναι πολύ κοντά (και μιμείται) την τεχνολογία της εποχής του μεσοπολέμου (1930-39). Το όλο έργο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος (Generation 1), πρωταγωνιστές είναι η Allison Whittington και ο Wilhelm (Wil) Schultz. Η Allison είναι πιλότος της πολεμικής αεροπορίας της Roxche, και μπλέκει σε περιπέτειες μαζί με τον παιδικό φίλο της Wil που είναι δεινός σκοπευτής. Κύριός τους σκοπός είναι να βρούν ένα χαμένο θησαυρό που πιστεύουν ότι θα βάλει τέλος στον πόλεμο μεταξύ των δύο επαρχιών. Στην πορεία της Ιστορίας παντρεύονται και μαζί κάνουν μια κόρη, την Lillian, η οποία μαζί με το αγόρι της, τον Treize, είναι οι πρωταγωνιστές στο δεύτερο μέρος της σειράς (Generation 2), που τοποθετείται περίπου 15 χρόνια μετά το πρώτο.
Η όλη σειρά δεν έχει κάτι το σπουδαίο να δώσει, παραμένει όμως ωραία και χαλαρή, ιδανική για εφηβικό κοινό, με αρκετά vintage αεροπλάνα.

 

Royal Space Force: Wings of Honeamise

To “Royal Space Force: Wings of Honeamise” είναι ένα εξαιρετικά προσεγμένο anime της Gainax (αργότερα παραγωγό του πιο γνωστού “Neon Genesis Evangelion”), του 1987. Σε μία εναλλακτική ιστορία, σε μία άλλη Γη, οργανώνεται η πρώτη αποστολή στο διάστημα.

Οι αστροναύτες, με κεντρικό ήρωα τον Shirotsugh Lhadatt, πρέπει ν’αποδείξουν στους πολίτες ότι μπορούν να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα και πρέπει να το κάνουν γρήγορα, γιατί επικείμενη εισβολή από το γειτονικό βασίλειο πρόκειται να εμποδίσει την προσπάθεια. Το κινούμενο σχέδιο έχει διάφορες φιλοσοφικές προεκτάσεις κάνοντας μια αναστροφή από τον ανθρωποκεντρισμό στον κοσμοκεντρισμό, κάτι βέβαια που φαίνεται περισσότερο σε ορισμένες φράσεις των πρωταγωνιστών.

Παρά το ότι λόγω των χαμηλών ρυθμών του, είναι ένα δύσκολο έργο να το παρακολουθήσει κανείς, αξίζει σίγουρα λόγω της εξαιρετικά προσεγμένης και λεπτομερούς εικονογράφησης. Παρότι στα αεροπλάνα δεν αφιερώνει και τόσο μεγάλο χρόνο, το καταγράφω καθώς οι λιγοστές σκηνές είναι πολύ καλά φτιαγμένες, αλλά και γιατί η Gainax εδώ και δεκαετίες είχε ανακοινώσει sequel, το οποίο υπάρχει περίπτωση να βγει και εντός του 2018 με τίτλο “Uru in Blue” και πρόκειται να είναι περισσότερο «αεροπορικό».

 

Zero Sen Hayato

To “Zero Sen Hayato” είναι μια τηλεοπτική παραγωγή της Fuji Television Network, του 1964, βασισμένη στα περιοδικά manga του Naoki Tsuji. Τα επεισόδια είναι 38 και διαρκούν περίπου 20 λεπτά το καθένα, παρουσιάζοντας τις περιπέτειες ενός Ιάπωνα πιλότου (Azuma Hayato) στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η σειρά δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον πέραν του εγκυκλοπαιδικού, καθώς είναι ιδιαίτερα απλή παραγωγή, η οποία σταμάτησε πριν ολοκληρωθεί.

Trivia:
Αξίζει να παρατηρήσετε το τρυκ που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης, που είναι παρμένο από την τεχνική της φωτογραφίας. Τοποθετεί μια κάμερα στο ένα άκρο ενός κουτιού, με το κοντινό αντικείμενο σε πρώτο πλάνο (πχ. το πιλοτήριο), και στο άλλο άκρο το φόντο, προκειμένου να δημιουργείται η αίσθηση του βάθους και το οποίο κινεί, δίνοντας μια ρεαλιστική αίσθηση της πτήσης.

 

 

Victory Through Airpower

To “Victory Through Air Power” είναι ένα προπαγανδιστικό animation της Disney του 1943, που σκοπό είχε να υπερτονίσει στο κοινό τη σημασία του αεροπορικού πολέμου. Την περίοδο αυτή η Disney, όπως και κάθε άλλη κινηματογραφική παραγωγός εταιρεία, υποχρεωνόταν να υπηρετεί τον κοινό σκοπό των συμμαχικών δυνάμεων και να επηρεάσει θετικά το κοινό ως προς τη σημασία του αγώνα ενάντια στον Άξονα. Με μεγάλη χρονική πίεση, η Disney παρήγαγε το συγκεκριμένο έργο βασισμένο στο βιβλίο του Alexander P. De Seversky, και που αφορούσε στις σύγχρονες θεωρίες διεξαγωγής αεροπορικού πολέμου. Μάλιστα, μέσα στο κινούμενο σχέδιο, εμβόλιμα εμφανίζεται και ο ίδιος ο Seversky. To έργο δεν αποτελεί κάτι το ενδιαφέρον, καθώς είναι εμφανώς στρατευμένο και αυτό λειτουργεί εις βάρος της αισθητικής του, που πέφτει αρκετά κάτω του αναμενόμενου.

 

 

Animentary Ketsudan

Το “animentary Ketsudan” είναι ένα Ιαπωνικό ντοκιμαντέρ στη μορφή του animation, για τον αεροπορικό πόλεμο του Ειρηνικού. Γυρίστηκε το 1960 περίπου με μέτρια ποιότητα. Είναι ενδιαφέρον σα ντοκουμέντο όπως αντίστοιχα το Victory Through Air Power.

 

 

 

 

 

 

 

Once upon a time … The Man – episode 25, The roaring years

To “Il était une fois… L’Homme – Les années folles (épisode 25 – intégral)” είναι ένα από τα επεισόδια της εκπληκτικής σειράς “Μια φορά κι’εναν καιρό… ο Άνθρωπος” της γαλλικής τηλεόρασης, μιας σειράς που σίγουρα οι παλιότεροι θυμούνται από τα παιδικά τους χρόνια. Στο επεισόδιο αυτό παρουσιάζεται, παράλληλα με κάποια γνωστά Ιστορικά γεγονότα, η Ιστορία της Αεροπορίας, από τα πρώτα αποτυχημένα πειράματα, μέχρι και το τέλος του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η αφήγηση γίνεται παρακολουθώντας ταυτόχρονα τη ζωή ενός ζεύγους του οποίου ο άνδρας είναι αεροπόρος, ενώ η γυναίκα γίνεται στην πορεία.

 

 

 

 

Third Aerial Girls’ Squad (Shirobako)

Το “Third Aerial Girls’ Squad” είναι ενδιάμεση σειρά επεισοδίων της γενικής σειράς “Shirobako” του Tsutomu Mizushima και βγήκε στις τηλεοπτικές οθόνες περίπου το 2014. To έργο αποτελεί προσαρμογή από το Manga του Takezō Nogame. Η γενικότερη ιστορία του “Shirobako” περιστρέφεται γύρω από την καθημερινότητα πέντε κοριτσιών που αποφασίζουν να εργαστούν στον τομέα των Anime, αλλά και από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στον ανταγωνιστικό αυτό χώρο. Τα επεισόδια 13-24, είναι αυτά που αναφέρονται στην “Third Aerial Girls’ Squad”, ένα από τα Anime παραγωγή των κοριτσιών, που παρουσιάζεται παρένθετα και αυτό ειναι και το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της σειράς, δηλαδή η παρουσία ενός Anime μέσα στο Anime. Στο παρένθετο Anime, οι κοπέλες πιλότοι σώζουν τη Γή από εισβολή εξωγήινων. Οι εξωγήινοι έχουν καταφέρει να αξιοποιήσουν τα τελευταίας τεχνολογίας όπλα του ανθρώπου, αφήνοντας τους γήινους αναγκασμένους ν’αμυνθούν χρησιμοποιώντας τα όπλα τεχνολογίας ’70-’80.
Το κινούμενο σχέδιο έχει σαν θετικό το πως χτίζει τους χαρακτήρες, όμως πέραν αυτού παραμένει ιδανικό κυρίως για το νεανικό κοινο. Δυστυχώς το “αεροπορικό” κομμάτι είναι απλά μια γαρνιτούρα και δε θα ικανοποιούσε κανέναν φίλο της αεροπορίας, ιδίως από τη στιγμή που δεν έχει τίποτα το ρεαλιστικό, ενώ τα αεροπλάνα αποτελούν μια πολύ απλή τρισδιάστατη απεικόνιση φτιαγμένη κακήν κακώς στον υπολογιστή. Το φαινόμενο αυτό είναι συχνό βέβαια, αλλά αν κάποια πρόσθετα στοιχεία ρεαλισμού βελτιώνουν την κατάσταση συγχωρείται πιο εύκολα. Εδώ φτάνει στο απόγειό του. Όπως είπα παραπάνω είναι ιδανικό για νεανικό, εφηβικό κοινό.

Trivia:
H λέξη Shirobako σημαίνει “άσπρο κουτί” και αναφέρεται στο λευκό κουτί που βάζανε τις βιντεοκασέτες μόλις ολοκληρωνόταν η παραγωγή ενός OVA.

 

Pilot’s Love Song

To “Pilot’s Love Song” αποτελεί έργο του Koroku Inumura, δημιουργού του “The Princess and the Pilot”. Τοποθετείται περίπου στο ίδιο φανταστικό “σκηνικό”, κάποια χρόνια αργότερα. Σε αυτή τη σειρά, κεντρικά πρόσωπα ειναι ο Kal-El Albus, ένας νεαρός πιλότος που με την αδερφή Ariel του κατετάγησαν στην αεροπορία και μία όμορφη κοπέλα, η Claire Cruz, την οποία ερωτεύεται. Η όλη ιστορία περιστρέφεται γύρω από το μύνημα της συγχώρεσης και της αγάπης, μέσα όμως από μία ωραία περιπέτεια, σε όμορφα σκηνικά. Σε ό,τι αφορά στο σχέδιο η σειρά είναι ιδιαίτερα ποιοτική, ενώ παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον τα Steam Punk αεροπλάνα και ιπτάμενες μηχανές που θυμίζουν λίγο αντίστοιχα του Miyazaki. Δυστυχώς, οι αερομαχίες δεν χαρακτηρίζονται από ρεαλισμό, ενώ το σενάριο έχει αρκετά προβλήματα που δεν ταιριάζουν στην ποιότητα που θα ανέμενε κανείς από τον δημιουργό. Εξ’αλλου το σενάριο μένει σχετικά ανολοκλήρωτο, κάτι που γενικά συμβαίνει συχνά με τα anime και έχει αρχίσει να κουράζει. Σε αντίθεση με το “The Princess and the Pilot” , δε θα το σύστηνα για μεγάλους. Είναι περισσότερο για νεανικό, εφηβικό κοινό, με προσοχή, λόγω ήπιων σκηνών βίας.