Το Banana Fish, σε σκηνοθεσία της Hiroko Utsumi, κυκλοφόρησε το 2018 από το Studio MAPPA και βασίζεται στο ομότιτλο manga της Akimi Yoshida. Αποτελείται από είκοσι τέσσερα επεισόδια και πραγματεύεται σύνθετα και ενήλικα ζητήματα, όπως η παιδική κακοποίηση, η πορνεία και η χρήση ναρκωτικών, όντας άκρως ακατάλληλο για νεαρές ηλικίες. Έχει ενταχθεί σε πολλά genres και subgenres, όπως shoujo, BL, shounen-ai, drama και action. Κανένα εξ’αυτών όμως δε δύναται να αποτυπώσει σωστά τη πολύπλοκη θεματολογία και την ωμότητά του. Αποφεύγοντας κάθε ωραιοποίηση ανθρώπων ή/και καταστάσεων, το Banana Fish φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με ένα ρεαλιστικό και βάρβαρο κόσμο, όπου ο σαδισμός και η εκμετάλλευση έχουν το πρώτο λόγο. Επιτρέψτε μου όμως να επεκταθώ περισσότερο!
Synopsis
Με φόντο τη Νέα Υόρκη, το Banana Fish ακολουθεί τον Ash Lynx, ένα χαρισματικό αρχηγό συμμορίας, ενώσω προσπαθεί να ρίξει από το θρόνο του τον αυτοκράτορα του οργανωμένου εγκλήματος. Μέσα σε όλες αυτές τις αναταραχές λοιπόν, ο Ash συναντά τον Eiji, ένα νεαρό Ιάπωνα με αγνή καρδιά. Οι δύο τους γίνονται φίλοι και ξεκινούν για ένα ταξίδι, το οποίο θα τους οδηγήσει στα βάθη της κόλασης και θα τους φέρει αντιμέτωπους με κρυφές πτυχές του εαυτού τους.
Analysis
Το Banana Fish διηγείται μία σκοτεινή ιστορία, δίχως να προσπαθεί να εξιδανικεύσει το παραμικρό γύρω της. Βουτώντας στον αιμοδιψή κόσμο των συμμοριών της Νέας Υόρκης, ξετυλίγει ένα σενάριο που απευθύνεται σε κοινό με γερό στομάχι. Προσεγγίζει ένα κόσμο που μαστίζεται από βία, θάνατο και κακοποίηση, καταφέρνοντας να μεταδώσει στο θεατή τόσο το συναίσθημα της ματαιότητας, όσο και της ελπίδας. Όντας σύνθετο από το πυρήνα του και γεμάτο αντιθέσεις, δε παύει στιγμή να σοκάρει. Έχει καλά μελετημένη ροή και, ενώ η δράση δείχνει να μην έχει σταματημό, καταφέρνει να ‘αναπνέει’.
Αποτελεί ένα από πιο αναγνωρίσιμα, δημοφιλή και αμφιλεγόμενα anime όλων των εποχών. Οι λόγοι πίσω από αυτό είναι πολλοί, με τους βασικότερους να έγκειτο στη τόλμη του και την επιθυμία του να ρισκάρει, θίγοντας μέχρι και τα σοκαριστικά ζητήματα της παιδοφιλίας και της παιδικής πορνείας. Επειδή όμως το συγκεκριμένο θέμα είναι εξαιρετικά λεπτό και ευαίσθητο, δε θα αναλυθεί περαιτέρω και θα περιοριστώ στο εξής: Η παιδική κακοποίηση έχει τέσσερις μορφές, οι οποίες συχνά τείνουν να συνυπάρχουν.
Σωματική, συναισθηματική και σεξουαλική κακοποίηση, μαζί με τη παραμέληση, συνθέτουν τον εφιάλτη που βιώνουν πολλά μικρά παιδιά ανά τον κόσμο… Οι περισσότερες περιπτώσεις δεν καταγγέλλονται ποτέ και οι κρατικοί μηχανισμοί υπολειτουργούν, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει διάγνωση, αντιμετώπιση και προστασία. Τα θύματα σπάνια μιλούν, από φόβο για τις συνέπειες, και συνηθίζουν να απομονώνονται και να μην δημιουργούν (υγιείς) σχέσεις με το περίγυρό τους. Και επειδή, σε τόσο σοβαρά ζητήματα, η υποψία αρκεί για να κινητοποιηθεί κανείς, μπορεί να προχωρήσει σε -ανώνυμη αν το επιθυμεί- καταγγελία για τα παραπάνω περιστατικά, σε κάποια από τα εξής τηλέφωνα: 115 25 (Μαζί για το παιδί) και 1056 (SOS Χαμόγελο του Παιδιού).
Το Banana Fish είναι πολυδιάστατο και καλεί το κοινό του να εμβαθύνει στη σύνθετη ψυχοσύνθεση των ηρώων, οι οποίοι είναι προσεκτικά μελετημένοι και φέρουν μοναδικά χαρακτηριστικά και γνωρίσματα. Για να το αντιληφθεί κανείς ολοκληρωτικά, απαιτείται να το παρακολουθήσει πάνω από μία φορά, διαβάζοντας παράλληλα και την έντυπη εκδοχή του. Έχοντας τόσο ρεαλιστική όσο και φιλοσοφική υπόσταση, φέρνει συχνά στο νου το ρητό ‘Live fast, die young’. Κάτι τέτοιο δε προκαλεί εντύπωση, μιας και η πληθώρα των ηρώων που εμφανίζονται είναι εγκαταλελειμμένοι, παραμελημένοι και στερημένοι ευκαιριών, έχοντας μάθει να βιοπορίζονται μέσω του εγκλήματος και ζώντας τυχοδιωκτικά. Παρόλα αυτά, υπακούν σε έναν ισχυρό κώδικα τιμής και προστατεύουν με κάθε πιθανό -και απίθανο- μέσο τους συνοδοιπόρους τους.
Κάτι που προκαλεί εντύπωση γύρω από το Banana Fish, είναι ο τρόπος που προσεγγίζει το σεξ. Το χρησιμοποιεί ως μέσο κυριαρχίας ή/και εξευτελισμού, στερώντας κάθε τι όμορφο γύρω από αυτό. Αποτυπώνει κυρίως σκηνές βιασμού ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου, τονίζοντας το πόσο τραυματική, βάναυση και κατακριτέα είναι αυτή η πράξη.
Αυτός είναι και ένας εκ των βασικών λόγων που η αγάπη μεταξύ των πρωταγωνιστών παραμένει πλατωνική και δεν επεκτείνεται σε σεξουαλικές εκδηλώσεις. Η δεύτερη αιτία πίσω από αυτό όμως, έγκειται στο ότι η Ιαπωνία του 1980 δεν ήταν συμφιλιωμένη με την ιδέα της ομοφυλοφιλίας και ένα τέτοιο θέμα θα ερχόταν αντιμέτωπο με τη κοινή κατακραυγή. Έτσι, η ερωτική σχέση μεταξύ των κεντρικών ηρώων δε γίνεται ποτέ ξεκάθαρη, παρά μονάχα υπονοείται καθόλη τη διάρκεια της σειράς.
Συνεχίζοντας, θα παρατηρήσει κανείς πως δίνεται μεγάλη βαρύτητα στις επιπτώσεις της βίας και της εγκληματικής συμπεριφοράς. Το θύμα συχνά καταλήγει να γίνεται ένας βίαιος θύτης, ενώ ουδεμία δράση μένει χωρίς αντίδραση. Το Banana Fish προσπαθεί να διδάξει το κοινό του να σκέφτεται προτού πράξει και να μην επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Τα ναρκωτικά, η εξαπάτηση, η εκμετάλλευση και η πνευματική σήψη, μόνο καταστροφή και θάνατο μπορούν να επιφέρουν. Επίσης, τονίζεται συνεχώς η σημασία της ελευθερίας του ανθρώπου, όπως και η ανάγκη του για αγάπη και συντροφικότητα. Αυτά είναι πιο σημαντικά από κάθε μορφής εξουσία και δύναμη.
Εκτός από όλα τα παραπάνω, η σειρά αυτή καταδικάζει τις εμμονές. Οι έμμονες ιδέες που διακατέχουν τους ανθρώπους έχουν τη τάση να εκδηλώνονται παντού, στερώντας τους ενέργεια, μην αφήνοντάς τους να προχωρήσουν μπροστά και θολώνοντας τη σκέψη. Η προσκόλληση στο παρελθόν μπορεί να γίνει πραγματικά επικίνδυνη και να καθορίσει ολοκληρωτικά το μέλλον. Για να αλλάξει κανείς τη ζωή του, οφείλει να αλλάξει πρωτίστως τις σκέψεις και τις πράξεις του. Διαφορετικά, όσο επαναλαμβάνει τα ίδια, τα ίδια αποτελέσματα θα έχει.
Καταλήγοντας, το Banana Fish είναι μία ιστορία που θα σας στοιχειώσει και θα χαραχτεί μέσα σας. Ισορροπώντας το δράμα, την αγωνία, το χιούμορ και τη δράση, η Yoshida καταφέρνει να κάνει υπέροχες μεταβάσεις καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα σύνθετων, σύγχρονων και σκοτεινών θεματολογιών. Το προτείνω ανεπιφύλακτα, μιας και προσεγγίζει όλα τα παραπάνω ζητήματα με ωριμότητα, σεβασμό και ειλικρίνεια.
Artwork
Το στούντιο MAPPA φημίζεται για την άριστη ποιότητα των παραγωγών του και το Banana Fish δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Οι λεπτομέρειες στα backgrounds είναι καθηλωτικές, έχοντας βάθος και προσεκτικά διαλεγμένα χρώματα, κάνοντας έτσι το κάθε πλάνο να θυμίζει έργο τέχνης. Η σκηνοθετική προσέγγιση συχνά τείνει να είναι κινηματογραφική, με τα πλάνα να είναι συμβολικά και να εξυπηρετούν κάποιο σκοπό. Όσον αφορά τους χαρακτήρες, φέρουν λεπτά περιγράμματα και ρεαλιστικά χαρακτηριστικά, τα οποία συνάδουν με το ρόλο τους και τη θεματολογία του anime. Η κίνησή τους είναι ρευστή και φυσική, ενώ στα πρόσωπά τους έχουν εκφραστικότητα. Στο anime χρησιμοποιήθηκε διαφορετική σχεδιαστική προσέγγιση, η οποία αποκλίνει από εκείνη του manga, θέλοντας να είναι πιο σύγχρονο. Αξίζει να αναφερθεί πως οι δύο βασικοί χαρακτήρες -o Ash και ο Eiji, στην νέα, anime εκδοχή τους, φέρουν εμφανισιακά πολλές ομοιότητες με τους δύο Yuri από το Yuri on Ice.
Ερχόμενοι στο soundtrack, αυτό είναι σε σύνθεση του Shinichi Osawa, ο οποίος είναι ευρέως γνωστός με το όνομα Mondo Grosso. Οι υπέροχες μελωδίες του στολίζουν κατάλληλα το εκάστοτε επεισόδιο. Επίσης, ειδική μνεία αξίζει στα υπέροχα opening και outro, που καταφέρνουν να μείνουν αλησμόνητα.
Όσον αφορά το voice acting, αυτό είναι υπέροχο και αποδίδεται με γλαφυρότητα, εντείνοντας τα εκάστοτε συναισθήματα, από καταξιωμένους ηθοποιούς όπως οι: Yuma Uchida (I want to Eat your Pancreas, Given), Kenji Nojima (Yuri on Ice, Psycho-Pass), Hiroaki Hirata (Monster, Another) > και Unshō Ishizuka (ΝΑΝΑ, Deadman Wonderland).
Facts
- Το 1996 κυκλοφόρησε η ραδιοφωνική εκδοχή του Banana Fish, με τον Tohru Furusawa στο ρόλο του Ash και τον Kazuhiko Inoue σε εκείνον του Eiji.
- Έχουν κυκλοφορήσει συνολικά πέντε side stories, οι οποίες δίνουν περαιτέρω πληροφορίες για το background των χαρακτήρων.
- Το 2012 o σκηνοθέτης Akira Furukawa ανέλαβε να φέρει εις πέρας μία θεατρική παράσταση βασισμένη στο Banana Fish.
- Στη Νέα Υόρκη υπάρχουν tours ειδικά διαμορφωμένα για τους λάτρεις του Banana Fish. Κάποιες από τις τοποθεσίες που περιλαμβάνουν είναι η Chinatown και η New York Public Library Main Branch.
- Το εικοστό τέταρτο επεισόδιο της σειράς είναι αφιερωμένο στον Unsho Ishizuka, τον voice actor του Papa Dino, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το καλοκαίρι του 2018.
- Ο τίτλος της σειράς προκύπτει από την ιστορία του J.D. Salinger η οποία κυκλοφόρησε το 1948, με τίτλο A Perfect Day for Bananafish.
- O τίτλος του κάθε επεισοδίου αναφέρεται σε novels ή short stories διάσημων συγγραφέων.
- Η πρωτότυπη ιστορία λαμβάνει χώρα ανάμεσα στο 1985 και τις αρχές τις δεκαετίας του 1990. Ωστόσο, στην anime εκδοχή, τα γεγονότα εκτυλίσσονται μετά το 2010. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό με πολλούς τρόπους, αλλά κυρίως μέσω του ότι ο Max είχε λάβει μέρος στο πόλεμο του Ιράκ, ο οποίος ξεκίνησε το 2003 και τέλειωσε το 2011.
- Η δημιουργός του manga άντλησε έμπνευση για τον Ash από τον River Phoenix, αδελφό του Joaquin Phoenix, ο οποίος υπήρξε ταλαντούχος ηθοποιός και πολλά υποσχόμενος καλλιτέχνης, ενώ η ομορφιά του ήταν απαράμιλλη. Δυστυχώς, έφυγε από τη ζωή στην ηλικία των είκοσι τριών ετών, λόγω υπερβολικής δόσης ναρκωτικών.
- Η σειρά αποτυπώνει τη χρήση κρατούμενων ή ασθενών ως πειραματόζωα, χωρίς τη θέλησή τους. Δυστυχώς, αυτή η βαναυσότητα έχει λάβει πολλές φορές σάρκα και οστά στη πραγματικότητα. Η Ιαπωνία, η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν κατηγορηθεί για τη διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων, ενώ πολλοί κρατούμενοι από τις Η.Π.Α. έχουν υποβάλει μηνύσεις κατά κυβερνήσεων, φυλακών, ιατρών και φαρμακευτικών εταιρειών, επικαλούμενοι το ότι γινόντουσαν πάνω τους και δίχως τη θέλησή τους, ριψοκίνδυνα πειράματα για θεραπείες κατά του καρκίνου, τεστ δερμοκαλλυντικών, χορήγηση υψηλών δόσεων LSD και άλλα πολλά… Όλα αυτά ανήκουν στις μαύρες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας και ο κάθε ένας απεύχεται να βρεθεί σε αυτή τη θέση.
Closure
To Banana Fish είναι αναμφίβολα μία σπαρακτική, βίαιη και ειλικρινής ιστορία. Στερείται λουστραρίσματος και φέρνει το κοινό αντιμέτωπο με την ωμή πραγματικότητα ενός άσπλαχνου, αλλά ενδιαφέρον, κόσμου. Δεν απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και απαιτεί γερό στομάχι. Ωστόσο, αν καταφέρετε να το παρακολουθήσετε, θα έχετε πάρει κάποια πολύτιμα μαθήματα ζωής.
