Συνέντευξη στο Δημήτρη Ρούσσαρη
Έπρεπε να γίνω φοιτητής και συγκεκριμένα στην πρωτεύουσα για να ανακαλύψω τόσο το streetwear, όσο και τις αντίστοιχες μάρκες. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον εαυτό μου να απορεί γιατί δεν με “γεμίζει” καμία ελληνική εταιρεία, μέχρι που γνώρισα τη νοοτροπία και το “βλέμμα” του Νίκου Παρασκευάκη μέσα από την Sneakaces
Ελληνική εταιρεία στα χαρτιά, καθώς η δουλειά σε όλους τους τομείς…θυμίζει το λιγότερο Αμερική. Έχουν περάσει μερικά χρόνια από την πρώτη μου αγορά και μέχρι τώρα το συναίσθημα είναι ίδιο. Συναίσθημα του να φοράς κάτι ξεχωριστό, όμορφο και σαφέστατα ποιοτικό. Το συναίσθημα του να κάνω αποταμίευση αποκλειστικά για την Sneakaces και εν τέλει σε κάθε σεζόν να θέλω να τα πάρω όλα, καθώς τίποτα δεν ήταν μέτριο. Σήμερα λοιπόν, μιλάμε με τον Νίκο, ιδρυτή όπως θα μας εξομολογηθεί των ¨Κρυφών Άσσων¨.
Νίκο, πες μας λίγα πράγματα για εσένα, πως θυμάσαι τον εαυτό σου όταν πήρες την απόφαση να ξεκινήσεις από το μηδέν μια εταιρεία ρουχισμού στη χώρα μας.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα μέσα σε μία οικογένεια βιοτεχνών, ο πατέρας μου επιχειρούσε την δεκαετία του ’80 & του ΄90 πολύ ενεργά στην ελληνική αγορά οπότε θέλοντας και μη τα ερεθίσματα που δεχόμουν ήταν γύρω από την δημιουργία και την κατασκευή ρούχων. Στα φοιτητικά μου χρόνια θυμάμαι να παίρνω την απόφαση να δημιουργήσω το δικό μου label ρούχων, ήταν κάτι τρελό αν σκεφτείς όντας φοιτητής να πάω να κάνω μία τέτοια κίνηση. Η κρίση είχε ξεκινήσει να φαίνεται και να πλησιάζει στην Ελλάδα, η βιοτεχνία του πατέρα μου είχε σταματήσει να λειτουργεί και εγώ δούλευα παράλληλα σε δουλειές που με αποσπούσαν από τον στόχο που είχα βάλει. Ζούσα τον ενθουσιασμό του ξεκινήματος ταυτόχρονα με την απαγόρευση από τους γονείς μου στο να κάνω μία τέτοια κίνηση και να τα αφήσω όλα πίσω μου για μία τρελή ιδέα. Ήταν όμως τόσο μεγάλη η θέληση αλλά και το συναίσθημα της πρόκλησης που δεν με σταματούσε τίποτα, θα έκανα τα πάντα για να το ξεκινήσω και ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
Ίσως μια ερώτηση που έχεις βαρεθεί να απαντάς, αλλά πρέπει να στην κάνω. Sneakaces, δηλαδή; και πως γεννήθηκε αυτή η ονομασία;
Πλέον είναι κάτι bold & established αντιπροσωπεύει ένα clothing brand, κάποτε όμως ήταν ένα όνομα που εκπροσωπούσε το snowboard crew των φίλων μου.
Λατρεύω το snowboard και αν δεν υπήρχε αυτό δεν θα υπήρχε η Sneakaces. Ξεκίνησα μόνος να ψάχνομαι στο γυμνάσιο για αυτό το extreme sport από ξένα περιοδικά και έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω να κάνω. Θυμάμαι πήγαινα μόνος πάνω στην Λ.Κηφισίας και περίμενα το λεωφορείο τις Κυριακές ξημερώματα που ανέβαινε στα 2 κοντινά Χ.Κ της Αττικής. Με το πέρασμα των χρόνων βρέθηκαν φίλοι και ακολούθησαν φίλοι που “μπλέχτηκαν” με το συγκεκριμένο άθλημα με αποτέλεσμα να είμαστε μία ομάδα που σε εβδομαδιαία βάση βρισκόταν σε κάποιο Χ.Κ. Έτσι λοιπόν έφτασε η στιγμή κάπου το 2007 να θέλουμε να δώσουμε όνομα σε αυτό το crew που είχε στηθεί. Ξεκίνησα να ψάχνομαι και να αντλώ ιδέες από παντού, η τελική ονομασία ήθελα να συνδεθεί με το σήμα του άσσου από την τράπουλα και αμέσως το σύνδεσα σαν φράση ¨Κρυφοί Άσσοι¨.
Σήμα κατατεθέν της Sneakaces είναι το Since the end και το 2112. Θες να μας μιλήσεις γι’αυτά;
Το “Since the End” είναι το tagline της εταιρείας και έχει διπλή σημασία, πρώτον αντιπροσωπεύει την δημιουργία αυτού του brand που ξεκίνησε “από το μηδέν” και δεύτερον συνδέεται άμεσα με την ημερομηνία που παρουσιάστηκε επίσημα ευρέως στο κοινό με την δημιουργία του Flagship store του στις 21/12/12 την ημέρα που κατά τους Μάγιας ήταν το τέλος του κόσμου. Όπως καταλαβαίνεις ο αριθμός 2112 είναι βασικό μέρος του brand και αν κάποιος ψαχτεί περισσότερο θα καταλάβει ότι είναι ένας αριθμός που υπάρχει σε κάθε προϊόν της Sneakaces με κάποιον τρόπο.
Για 6 χρόνια σας βρίσκαμε στον Χολαργό, σε ένα μαγαζί πρότυπο για την streetwear κουλτούρα σας. Μέσα από τα social media σας, μάθαμε ότι έκλεισε και πάτε για κάτι καινούριο. Τι ακριβώς σκαρώνετε;
Συγκεκριμένα σχεδόν για 7 χρόνια (21/12/12 – 21/06/19) βρισκόμασταν στο Χαλάνδρι. Ναι πήρα την απόφαση να κλείσω το flagship store σε μία εποχή που η πώληση από το internet κυριαρχεί. Ο ένας λόγος ήταν αυτός μιας και οι πωλήσεις μας τον τελευταίο 1,5 χρόνο γινόντουσαν κυρίως online και ο άλλος λόγος ήταν ότι θέλω η Sneakaces συνέχεια να διαφοροποιείται από την αγορά, το 2012 δεν υπήρχε κανένα αντίστοιχο brand με δικό του μαγαζί, πλέον είναι “τάση” να ανοίγουν ένα σημείο πώλησης.
Αποφάσισα να πάρω την SA και να την γυρίσω πίσω στις ρίζες της εκεί που δημιουργούνται οι ιδέες, εκεί που παράγονται τα προϊόντα, ήθελα να έχει έναν χώρο underground για να μπορεί να αναπτύξει την δυναμική της. Στην πορεία θα ανακοινώσουμε που θα μπορεί ο κόσμος να μας επισκέπτεται και να έχει μία άλλου είδους για τα ελληνικά δεδομένα εξυπηρέτηση, αντίστοιχη με τον premium χαρακτήρα της SA.
Τι ανταγωνισμός υπάρχει και ιδιαίτερα από αντίστοιχες ελληνικές εταιρείες;
Παγκόσμια θα έλεγα ο ανταγωνισμός είναι χαοτικός αν σκεφτείς πόσα νέα brands ή νέοι που θέλουν να κάνουν ένα δικό τους label είναι στην Ελλάδα, αναλογίσου το σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί ανταγωνισμός αλλά είναι ελάχιστες οι αξιόλογες δουλειές και με φρέσκες ιδέες, πιο πολύ βλέπεις να ξεπετάγονται λογότυπα και ονόματα εταιρειών που φαίνεται ότι το κάνουν απλά επειδή είναι στην μόδα να έχεις ένα δικό σου brand.
Θα τους συμβούλευες κάτι;
Θα συμβούλευα να ασχοληθούν με τον χώρο όσοι τον γουστάρουν πραγματικά για να τον προχωρήσουν και ένα βήμα παρά πέρα. Τώρα για όσους ασχολούνται ήδη θα συμβούλευα να δημιουργούν, να διαφοροποιούνται και να είναι αυθεντικοί στην δουλειά τους. Πρέπει να δίνουμε στον κόσμο επιλογές, όχι επαναλήψεις.
Σαν ιδιοκτήτης της εταιρείας, κάθε πώληση είναι όφελος. Σαν Νίκος όμως πως νιώθεις όταν παίρνουν τα ρούχα σου άτομα που δεν μπορούν να εκτιμήσουν ή να αναδείξουν το ρούχο;
Προφανώς οι πωλήσεις είναι σημαντικές για να μπορεί η εταιρεία να συντηρηθεί και να έχει μέλλον. Σαν Νίκος δεν θεωρώ πως οι πελάτες μας δεν θα εκτιμήσουν την αγορά ενός προϊόντος Sneakaces, ίσα ίσα για να έχουν μπει στην διαδικασία να δώσουν κάποια χρήματα παραπάνω το επέλεξαν γιατί γνωρίζουν τι παίρνουν και ότι θα είναι κάτι μοναδικό που λίγοι θα το έχουν έξω. Τώρα για το κομμάτι της ανάδειξης ενός ρούχου παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες και εκεί γυρνάμε στο θέμα του ανταγωνισμού, που αν δεν υπάρχει αξιόλογος ανταγωνισμός ώστε ο πελάτης να έχει καλαίσθητες επιλογές τότε έχουμε θέμα και όλο αυτό το εγχώριο “streetwear” καταντάει ένα τεράστιο πλυντήριο.
Οικονομική κρίση από τότε που ξεκίνησες, παρ’ όλα αυτά, όλα τα ρούχα είναι φτιαγμένα στην Ελλάδα. Πόσο παραπάνω κοστίζει από το να διάλεγες τον εύκολο και οικονομικό δρόμο της Κίνας ή της Ευρώπης;
Την συγκεκριμένη κρίση νομίζω την έχω κάνει συνέταιρο χαχαχα, ξεκίνησα μαζί της και απλά προσπαθώ να την αγνοήσω. Κοίτα είναι καθαρά επιλογή μου να εμπορεύομαι πρώτες ύλες για την κατασκευή ρούχων από Έλληνες προμηθευτές και να παράγουμε υφάσματα από ελληνικά υφαντουργεία, κάποιος άλλος θα επέλεγε να δουλεύει με κινέζικα και τούρκικα υφάσματα τα οποία θα μπορούσαν να είναι εξίσου αξιόλογα και σε χαμηλότερες τιμές, εγώ απλά προτιμώ το χρήμα να κινείται στην χώρα μου και να έχω προσωπική/φιλική σχέση με τους προμηθευτές μου.
x6
Τέλος, θέλω να μου σχολιάσεις το : “WE LIVE IN A FUCKED UP & LOVELESS GENERATION” που κατ’ εμέ είναι ένα από τα πιο δυνατά σου κοινωνικά μηνύματα μέσα από τα προϊόντα της Sneakaces.
Σε κάθε νέα συλλογή ή σε κάθε σεζόν θα έλεγα μου αρέσει να περνάω κοινωνικά μηνύματα μέσω των ρούχων, είναι μία ζωντανή «κραυγή». Το συγκεκριμένο νομίζω δεν θέλει και ιδιαίτερο σχολιασμό, η γενιά των Μετά-Millennials ή Generation Z ζει σε μία διαστρεβλωμένη πραγματικότητα.
