To The Girl Who Leapt Through Time, σκηνοθετημένο από τον Mamoru Hosoda και γραμμένο από τον Satoko Okudera, αποτελεί ένα spin-off στο ομότιτλο βιβλίο του Yasutaka Tsutsui. Το anime αυτό έχει στοιχεία comedy, sci-fi, romance, drama και coming-of-age. Ίσως να ακούγονται πολλά, αλλά καταφέρνουν να συνδυαστούν με μαεστρία, δίνοντας ως αποτέλεσμα μία ενδιαφέρουσα ταινία.
Synopsis
Η ιστορία ακολουθεί την μαθήτρια Makoto, η οποία αποκτά ξαφνικά την δυνατότητα να ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Ενθουσιασμένη, χρησιμοποιεί την νεοαφιχθείσα ικανότητα αυτή προς όφελός της, χωρίς να αναλογίζεται τις συνέπειες που θα έχει αυτό στους υπόλοιπους…
Σχολιασμός & Ανάλυση
Το The Girl Who Leapt Through Time αποτελεί ένα εξαιρετικά δημοφιλές anime. Το time leaping είναι μία θεματολογία πολυχρησιμοποιημένη, αλλά στην ταινία αυτή η προσέγγιση είναι πραγματικά ιδιαίτερη, μιας και τα ταξίδια στο χρόνο καταπιάνονται με απλά και καθημερινά γεγονότα και όχι με κοσμοιστορικά συμβάντα. Πολλές στιγμές θυμίζουν κάτι από το θρυλικό φιλμ ‘Το φαινόμενο Της Πεταλούδας’, όντας βέβαια λιγότερο δραματικά και καθοριστικά.
Η ροή της ιστορίας στο πρώτο μισό μέρος είναι σχετικά αργή, με τις ίδιες σκηνές να αναπαράγονται συνεχώς, κουράζοντας ως ένα σημείο τον θεατή. Το δεύτερο μέρος όμως γίνεται αρκετά περιπετειώδες και αποζημιώνει. Κάτι που με κέρδισε σε αυτό το φιλμ, είναι πως -επιτέλους- κάποιος φαίνεται να διασκεδάζει με τις υπερδυνάμεις του, αντί να προσπαθεί να σώσει τον κόσμο. Αυτή η προσέγγιση είναι αρκετά ρεαλιστική, διότι η πλειοψηφία των εφήβων θα χρησιμοποιούσε το time leaping για αντίστοιχους λόγους με αυτούς της Makoto -για να γλιτώσει την απουσία της πρώτης ώρας, για να γράψει καλύτερα σε ένα διαγώνισμα και πάει λέγοντας… Η ασυδοσία και η διασκέδαση περισσεύει, εώς ότου η πρωταγωνίστρια καταλαβαίνει τις επιπτώσεις που δύναται να έχει το παραμικρό παιχνίδι με τον χρόνο.
Όσον αφορά τους χαρακτήρες, είναι απλοί, καθημερινοί και προσιτοί. Η μόνη σχετικά μυστήρια παρουσία είναι η θεία της Makoto, στην οποία τίποτα δεν μπορεί να προκαλέσει έκπληξη. Η Makoto δεν αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα πρωταγωνίστριας anime, μιας και είναι αγοροκόριτσο και προτιμάει την συντροφιά αγοριών -έχοντας μαζί τους αυστηρά φιλικές σχέσεις. Η αγωνία και η άρνηση για τα πρώτα καρδιοχτύπια αποτυπώνεται αρκετά καλά και θα κάνει τους θεατές να ανακαλέσουν αναμνήσεις από την δική τους εφηβεία.
Το μόνο που αρνητικό στο The Girl who Leapt through Time είναι το φινάλε, το οποίο γέννησε ποικίλες απορίες -και όχι άδικα. Είναι μπερδεμένο και αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα, ωθώντας έτσι το κοινό να δημιουργήσει πάμπολλες εικασίες γύρω από αυτό. Ίσως η παραγωγή να στόχευε σε κάποιο sequel, το οποίο -δυστυχώς- ως σήμερα δεν έχει λάβει χώρα. Πρόσθετα, είναι πιθανό το ζητούμενο να ήταν να δώσει ο θεατής την δική του εξήγηση.
Artwork
To soundtrack της ταινίας το έχει συνθέσει ο Kiyoshi Yoshida. Είναι πολύ ήρεμο και δεν εντείνεται ούτε στις σκηνές δράσης. Φαίνεται να δίνει περισσότερη βάση στο συναίσθημα και λιγότερη στα δρώμενα.
Όσον αφορά το σχέδιο του anime, τα backgrounds είναι καλοδουλεμένα και τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι εκφραστικά. Παρόλα αυτά, στα μακρινά πλάνα οι λεπτομέρειες απουσιάζουν. Οι χρωματικές παλέτες είναι προσεκτικά επιλεγμένες και τα χρώματα ‘ζωντανεύουν’ την ιστορία. Αξίζει να σημειωθεί πως οι επιρροές του Hosoda από το Studio Ghibli παρατηρούνται και σε αυτή την ταινία, όπως για παράδειγμα στην σκηνή με το ποδήλατο για δύο.
Facts
Ενδιαφέρον fact για το anime αυτό, αποτελεί το γεγονός πως στο πρωτότυπο βιβλίο πρωταγωνίστρια ήταν η θεία της Makoto! Λόγω αυτού, έχουν γεννηθεί πάμπολες θεωρίες τόσο για τις δύο γυναίκες, όσο και για την σχέση τους με τον Chiaki. Η πιο δημοφιλής εξ’ αυτών, υποστηρίζει πως ο Chiaki προσεγγίζει τακτικά γυναίκες ώστε να τις πείσει να συντηρήσουν και να διατηρήσουν τον μυστηριώδη αυτό πίνακα, και ότι στο παρελθόν είχε προσεγγίσει την νυν συντηρήτριά του, την θεία της Makoto. That’s pure evil.
Closure
Το The Girl Who Leapt Through Time είναι ένα anime με το οποίο κάποιος θα περάσει ευχάριστα την ώρα του. Η ιστορία ναι μεν δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, αλλά τα στοιχεία fantasy και sci-fi προσδίδουν ενδιαφέρουσες πινελιές. Η πορεία προς την ωρίμανση της Makoto, η ρεαλιστική προσέγγιση της εφηβείας και οι κωμικές σκηνές που καταφέρνουν να κάνουν το κλίμα ακόμα πιο αισιόδοξο, ανάγουν την ταινία αυτή σε κάτι ικανοποιητικό για κάθε ηλικία.
Σοφία Ευαγγελίδου
