Όλοι αγαπάμε τις μεγαλουπόλεις και ιδιαίτερα την πρωτεύουσα, την Αθήνα. Υπάρχει πολύς κόσμος που λατρεύει την συγκεκριμένη πόλη, αλλά μόνο για την διασκέδαση του. Το να μένεις στην Αθήνα έχει πάρα πολλά αρνητικά και κατ’ εμέ, ένα από τα κυριότερα είναι τα ΜΜΜ.
Οι συγκοινωνίες στην Αθήνα, δεν είναι από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Για την ακρίβεια είναι από τις χειρότερες Τα λεωφορεία περνάνε είτε ανά μισή με μία ώρα, είτε 2 κολλητά, μαζί. Από την άλλη, έστω και σχετικά μικρό, με λίγες γραμμές, έχουμε να λέμε ότι έχουμε μετρό..(σποντίτσα). Τι γίνεται όμως, όταν στην Αθήνα υπάρχει απεργία και συμμετέχουν και τα ΜΜΜ; Είτε θα τα σκάσεις σε κάποιο ταξί, είτε θα την δεις μαραθωνοδρόμος και θα πας στη δουλειά σου με τις φόρμες.
Όταν όμως έχουν απεργία μόνο το μετρό και ο ΗΣΑΠ, όπου σημαίνει ότι δουλεύουν μόνο τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ, τότε μιλάμε για εμπειρία ζωής. Η λογική λέει ότι όταν απεργούν το μετρό και ο ηλεκτρικός, τα λεωφορεία πρέπει να βάλουν περισσότερα δρομολόγια για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο. Εδώ βέβαια, κάπου γελάμε, καθώς είμαστε στην Ελλάδα. Με τον κόσμο να μην χωράει στη στάση, τα λεωφορεία μειώνονται και όταν περνάει κάποιο, γίνεται της τρελής.
Αν είστε της άποψης ότι στα κλαμπ είμαστε σαν τις σαρδέλες, δοκιμάστε να μπείτε στα λεωφορεία, όταν γίνεται απεργία στα άλλα μέσα. Τα σκηνικά που έχω ζήσει είναι από άτομα να λιποθυμάνε και προφανώς να μένουν όρθια καθώς που χώρος για να σωριαστείς, μέχρι και κυρίους οι οποίοι μπήκαν μπροστά στο λεωφορείο για να σταματήσει και να τους βάλει μέσα. Δεν είναι τυχαίο, που οι οδηγοί λεωφορείων εκμεταλλεύονται τις άδειες τους τις ημέρες των απεργιών του μετρό και του ΗΣΑΠ.
Όσο όμορφη λοιπόν και να είναι η πρωτεύουσα, στις απεργίες των ΜΜΜ μετατρέπεται σε πεδίο μάχης. Τουλάχιστον «έρχεσαι» πιο κοντά με τον συνάνθρωπο σου..
