Ο Makoto Shinkai γνωρίζει πολύ καλά πώς να δημιουργεί μία ταινία, η οποία να βρίσκει απευθείας το δρόμο για τη καρδιά του θεατή. Έτσι, το 5 Centimetres Per Second, γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον ίδιο, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση! Μέσα σε μόλις 60 λεπτά, ο δημιουργός των Your Name και Children Who Chase Lost Voices, καταφέρνει να διηγηθεί μία σπαρακτική ιστορία αγάπης. Το δράμα, η ενηλικίωση και ο ρομαντισμός περιπλέκονται, ενώ οι αναρίθμητοι συμβολισμοί απαιτούν την αμέριστη προσοχή του κοινού. Όλα τα παραπάνω, συνδυασμένα με τα ασύγκριτα όμορφα τοπία και τη μελαγχολική μουσική, συνιστούν ένα φιλμ που αξίζει να παρακολουθήσουν όλοι!
Synopsis
O Takaki και η Akari έγιναν στενοί φίλοι στο δημοτικό αλλά γρήγορα αναγκάστηκαν να χωριστούν. Η σχέση τους δοκιμάστηκε και, ενώ πάλεψαν κρατήσουν την αγάπη τους ζωντανή, ο χρόνος και η απόσταση στέκονται συνεχώς εμπόδιο.
Analysis
H ιστορία περιστρέφεται γύρω από το ταξίδι του Takaki και της Akari προς την ενηλικίωση και παρουσιάζει το πώς μία δυνατή αγάπη μπορεί, εν δυνάμει, να στιγματίσει ανεπανόρθωτα κάποιον για πάντα. Χωρίζεται σε τρεις πράξεις, όπου η κάθε μία περιγράφει διαφορετικές περιόδους της ζωής τους και ονομάζονται Cherry Blossoms, Cosmonaut και 5 Centimetres Per Second αντίστοιχα. Το φιλμ, αν και σύντομο, έχει αργή ροή και αρέσκεται στο να υπονοεί πράγματα, μιας και αποφεύγει να εκφράζει ξεκάθαρα τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Αυτό συνάδει με τη προσωπικότητα των ηρώων, οι οποίοι τείνουν και οι ίδιοι να κρύβουν και να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, μη βρίσκοντας τρόπο να τα εκφράσουν. Από τα πρώτα μόλις λεπτά αναδύεται μία αίσθηση ματαιότητας και ο θεατής -μέχρι και το τελευταίο λεπτό- έχει αμφιβολίες για την έκβαση του φινάλε.
Η ταινία δεν έχει αυστηρή δομή. Είναι ρευστή και αέρινη, παρόλα αυτά όμως ξεδιπλώνεται ξεκάθαρα και άμεσα. Δεν υπάρχει έντονη κλιμάκωση ούτε καλό και κακό, μιας και οι μόνοι εχθροί είναι ο χρόνος, η απόσταση και οι μνήμη που ξεθωριάζει. Η αγάπη παρουσιάζεται ως εύθραυστη, πολύτιμη και δυσεύρετη. Οι δύο χαρακτήρες ταίριαξαν εξαρχής λόγω μικρών, φαινομενικά ασήμαντων, πραγμάτων, αλλά κατέληξαν να δημιουργήσουν ένα πολύ δυνατό δέσιμο μεταξύ τους και να αγαπηθούν αγνά και αβίαστα. Όπως φαίνεται στη τρίτη πράξη, η αγάπη και ο έρωτας ανθίζουν ευκολότερα σε μία αθώα, νεανική ψυχή, σε αντίθεση με τη δυσκολία που έχουν για να εκφραστούν μέσα από έναν ενήλικα, που σέρνει πάνω του υποχρεώσεις, έγνοιες και ΄φαντάσματα’. Εκτός από τα παραπάνω όμως, αποτυπώνεται το πώς μία σχέση από απόσταση μπορεί να φθαρεί και να διαλυθεί, όσο καλή πρόθεση και να υπάρχει. Αυτό δείχνει πως, όταν η ζωή μπαίνει στη μέση, η αγάπη δεν είναι πάντα αρκετή. Επίσης πως, πριν το ίντερνετ και τις ευκολίες που παρέχει στην επικοινωνία, οι σχέσεις εξ αποστάσεως απαιτούσαν ΤΕΡAΣΤΙΑ προσπάθεια.
Κάτι που προκαλεί μεγάλη εντύπωση σχετικά με την ιστορία, είναι το ότι οι πρωταγωνιστές φαίνεται να είναι κολλημένοι σε μία φαντασίωση. Όντας παιδικοί φίλοι στο δημοτικό, οι οποίοι στο γυμνάσιο χωρίστηκαν και κράτησαν επαφή για ένα μικρό χρονικό διάστημα μόνο δια μέσω αλληλογραφίας, δεν είχαν προλάβει να ζήσουν πολλά μαζί, ούτε να δημιουργήσουν μία κανονική σχέση. Παρόλα αυτά, αν και είχαν να ειδωθούν και να μιλήσουν χρόνια, ο ένας γυρόφερνε συνεχώς στο μυαλό του τον άλλον. Αυτό, ίσως να ήταν μία ‘άμυνα’. Μιας και οι ζωές τους, λόγω των συνεχόμενων μετακομίσεων, θα ήταν ιδιαίτερα μοναχικές και ασταθείς, δημιούργησαν ένα καταφύγιο στο μυαλό τους που περιλαμβάνει μόνο αυτούς τους δύο και μία σταθερά (τη κερασιά). Πλάθοντας σενάρια και χτίζοντας όνειρα σχετικά με την επόμενη συνάντησή τους, έπαιρναν θάρρος και προχωρούσαν επειδή είχαν θέσει έναν ‘φανταστικό’ στόχο. Κατά βάθος, ήξεραν πως αυτη η σχέση δεν έχει μέλλον και για αυτό αγκιστρώθηκαν πάνω της. Γιατί, ένας ανεκπλήρωτος έρωτας που δεν πρόλαβε να ζήσει, έχει πάντα τη κατάληξη που θέλουμε εμείς οι ίδιοι να του δώσουμε.
Στο 5 Centimetres Per Second, τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα είναι συμβολικά. Το χιόνι που υπονοεί το τέλος, ο μετεωρίτης που θαυμάζει ο Takaki και συμβολίζει το μακρινό και το άπιαστο (την Akari), και πάει λέγοντας… Διηγείται μία θλιβερή ιστορία που προσπαθεί να δείξει πως το να προχωράει κάποιος μπροστά, χωρίς να είναι αγκιστρωμένος στο παρελθόν, μόνο καλό μπορεί να του κάνει. Είναι μία ώριμη και σύνθετη δουλειά, που δε μοιάζει σε τίποτα με οποιαδήποτε του είδους της και φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με πολλούς προβληματισμούς. Πότε ξεπερνάς μία χαμένη αγάπη? Πότε η προσκόλληση στο παρελθόν γίνεται πραγματικά επικίνδυνη? Πότε ένα πρόβλημα υπάρχει για να καλύπτει ένα άλλο? Μπορεί η αγάπη να νικήσει τα πάντα? Είναι πιο δυνατά τα συναισθήματα από τη βολικότητα? Ρεαλισμός και μαγεία μπλέκονται, δίνοντας στο θεατή κάτι γλυκόπικρο να θυμάται ενώ ταυτόχρονα εύχεται να μην είχε περάσει ποτέ αυτό το τραίνο!
Artwork
Το 5 Centimeters Per Second είναι ένα οπτικό αριστούργημα -όπως όλες οι δουλειές του Makoto Shinkai. Φυσική κίνηση, καθηλωτικά τοπία, προσεκτικός χειρισμός του φωτός και του σκότος, ανάγουν αυτό το φιλμ σε ένα από τα πιο όμορφα anime όλων των εποχών. Το CoMix Wave Films στούντιο τείνει να ξεπεράσει, αισθητικά, οποιοδήποτε άλλο -Ghibli’s not included!
Αναφορικά με το soundtrack, οι ονειρικές και συγκινητικές μελωδίες, είναι δημιούργημα του Tenmon, o οποίος φημίζεται για τις μελαγχολικές συνθέσεις του στο πιάνο και συνεργάζεται τακτικά με τον Makoto Shinkai.
Facts
Η ιστορία του πολυβραβευμένου αυτού φιλμ αποδίδεται και μέσω novel και manga, και τα δύο γραμμένα από τον Makoto Shinkai. Οι έντυπη εκδοχή του 5 Centimetres Per Second έχει περισσότερες πληροφορίες για τους χαρακτήρες, τις σκέψεις τους και τη ζωή τους και καταφέρνει να ξετυλίξει αυτό το όμορφο σενάριο πιο αναλυτικά. Για παράδειγμα, μία διευκρίνιση που απουσιάζει από τη ταινία, είναι η ακόλουθη: Η Kanae Sumida, στο manga φαίνεται να αποφάσισε με τι θέλει να ασχοληθεί στη ζωή της και εργάζεται ως νοσοκόμα.
Πρόσθετα, αξίζει να αναφερθεί πως οι τοποθεσίες της ταινίας είναι πραγματικές! Ο σταθμός του τραίνου εν ονόματι Iwafune , το σχολείο στη Tanegashima ή η διάβαση τραίνων, έχουν σχεδιαστεί πανομοιότυπα με τις γνήσιες!
Closure
Το 5 Centimetres Per Second, εμβαθύνει στο χώρο, το χρόνο, την αγάπη και την απόσταση. Παρουσιάζει ομορφιές που υπάρχουν παντού γύρω μας, αλλά η καθημερινότητα δεν επιτρέπει να τις παρατηρήσουμε. Δείχνει την ανάγκη του να σταματήσει να ζει κανείς στο παρελθόν και να βρει ένα τρόπο να είναι χαρούμενος στο παρόν. Έχει κάποιες από τις πιο δυνατές και καθηλωτικές σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου και φέρει κοινά στοιχεία με το Your Name. Είναι ένα αριστούργημα που πρέπει να το παρακολουθήσετε. Θα σας αφήσει με γλυκόπικρα συναισθήματα, αλλά αξίζει τον κόπο!
Σοφία Ευαγγελίδου
