Το Voices of a Distant Star αποτελεί μία ταινία μικρού μήκους, δημιουργημένη εξ’ολοκλήρου από τον Makoto Shinkai. Αποτελεί δείγμα της πρώιμης δουλειάς του και, παρόλη τη μικρή της διάρκεια, καταφέρνει να διηγηθεί μία ολοκληρωμένη και συγκινητική ιστορία. Όντας mecha, romance και action, απευθύνεται σε μία μεγάλη μερίδα κοινού και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον τόσο σεναριακά και τεχνικά, όσο και αισθητικά. Επιτρέψτε μου όμως να επεκταθώ περισσότερο εξηγώντας το γιατί το Voices of a Distant Star άνοιξε το δρόμο για αριστουργήματα όπως το 5 Centimetres Per Second και το Children Who Chase Lost Voices!
Synopsis
Το φιλμ ακολουθεί δύο παιδικούς φίλους, τη Mikako και το Noboru, οι οποίοι αναγκάζονται να αποχωριστούν στα 15 τους, αφότου η Mikako καλείται να συμμετάσχει σε μία διαστημική αποστολή. Όσο λοιπόν εκείνη απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τη γη, τόσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χρειάζεται ώστε να λάβει ο Noboru τα μηνύματά της.
Analysis
Το Voices of a Distant Star διακατέχεται από συναισθήματα απομόνωσης και μοναξιάς. Διηγούμενο μία ιστορία αγάπης μεταξύ δύο νέων που τους χωρίζει ο χώρος και ο χρόνος, δείχνει να ακολουθεί τις αγαπημένες θεματολογίες του Makoto Shinkai, περικλείοντας μέσα του πολλά στοιχεία από τις μετέπειτα δουλειές του. Το σενάριό του ξεδιπλώνεται με απλό και ποιητικό τρόπο, χωρίς πολλά λόγια και με τη χρήση πανέμορφων backgrounds. Ήσυχο, μινιμαλιστικό αλλά ταυτόχρονα έντονο, καταφέρνει -παρά μικρή του διάρκεια, να συνεπάρει το θεατή. Και αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστεί κανείς πως το κείμενο, το σχέδιο, η σκηνοθεσία και η παραγωγή είναι one man job!
Αν και κυκλοφόρησε το 2002, καταφέρνει να παραμένει δημοφιλές έως και σήμερα, αφού είναι η απόδειξη πως η θέληση και η σκληρή δουλειά θα βοηθήσουν κάποιον να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια που θα συναντήσει. Σίγουρα, αν η παραγωγή της ταινίας δεν ήταν indie και υπήρχε μεγαλύτερο budget, θα μιλούσαμε για ένα αριστούργημα εφάμιλλο των Your Name και Garden of Words, ωστόσο τα περιορισμένα μέσα που είχε στη διάθεσή του ο Shinkai είναι που τη κάνουν πραγματικά ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα. Παρακολουθώντας τη κανείς, βλέπει ξεκάθαρα όλη την εξέλιξή του και το πώς ωρίμασε ως καλλιτέχνης.
Το Voices of a Distant Star καταφέρνει να είναι εκπληκτικό για τον εξής λόγο: αν και σύντομο, έχει μεγάλο συναισθηματικό αντίκτυπο στο θεατή και αγγίζει ιδιαίτερα όσους είναι/ ήταν σε σχέση εξ’αποστάσεως. Ο φόβος για το αν θα λείψει ο ένας στον άλλον ή αν με τον καιρό κάποιος από τους δύο ξεχάσει τη σχέση και προχωρήσει, οι διαφορετικές και ασύνδετες καθημερινότητες και η επικοινωνία που συχνά είναι δύσκολη ή ανέφικτη. Όμως, σύμφωνα με το συγγραφέα, η αγάπη μπορεί να υπερνικήσει το χρόνο, τη σιωπή, την απόσταση και την αμφιβολία. Το παράδοξο είναι πως αυτό το τόσο συγκινητικό μήνυμα καταφέρνει να μεταφερθεί ενώ η πρωταγωνίστρια πολεμά …εξωγήινους μέσα από μία ρομποτική στολή. Και όμως, παρά το mecha της υποθέσης -το οποίο με έπιασε αρκετά απροετοίμαστη, η ταινία καταφέρνει να παραμένει προσγειωμένη και περιέργως ρεαλιστική. Αυτό είναι κατ’ εμέ το πιο εντυπωσιακό πάνω της!
Καθόλη τη διάρκειά της συστήνονται μονάχα δύο ήρωες, οι βασικοί πρωταγωνιστές. Το σενάριο καταπιάνεται κυρίως με τα συναισθήματά τους και όχι με τις προσωπικότητές τους αλλά, λόγω της απλότητάς τους, ο θεατής καταφέρνει να δημιουργήσει μία κάποια ταύτιση, προβάλλοντας πάνω τους δικά του βιώματα. Αν υπήρχε όμως περισσότερος χρόνος ώστε να αναπτυχθούν παραπάνω, τόσο οι ίδιοι όσο και η σχέση τους, το φιλμ θα ήταν αισθητά καλύτερο. Παρόλα αυτά, καταφέρνει να μεταφέρει τα μηνύματα που θέλει, δείχνοντας πως το συναίσθημα της μοναξιάς ξεκινάει πρωτίστως από μέσα μας και σε δεύτερη μοίρα είναι αποτέλεσμα των συνθηκών. Για αυτό, χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τη Mikako και τον Noboru. Η Mikako ήταν απομονωμένη και δεν είχε διέξοδο να την αποσπάσει από τη μοναξιά της. Ο Noboru όμως είχε πολλές επιλογές, μιας και η ζωή του πίσω στη γη συνεχιζόταν κανονικά. Αλλά το κενό από την απουσία της Mikako δε μπορούσε να γεμίσει και έτσι κατέληξαν να βιώνουν και οι δύο τα ίδια συναισθήματα, ασχέτως με το πόσο διαφορετικές ήταν οι καθημερινότητές τους.
Συνεχίζοντας και πηγαίνοντας στο mecha μέρος του φιλμ, πρέπει να ειπωθεί πως στο τέλος, το κοινό μένει με πολλές απορίες, τόσο αναφορικά με το ίδιο το φινάλε, όσο και με την εξωγήινη εισβολή. Το κομμάτι της εισβολής το βρήκα τρομερά ενδιαφέρον, μιας και βλέπουμε και τους ανθρώπους στο ρόλο των εξωγήινων κατακτητών -ενώ συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Επίσης τα ταξίδια με τη ταχύτητα του φωτός, η εξερεύνηση νέων πλανητών και τα παιχνίδια του χρόνου, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν παραπάνω. Παρόλες τις όποιες ατέλειες όμως, το Voices of a Distant Star αποτελεί μία υπέροχη ταινία μικρού μήκους, που διηγείται μία έντονη ιστορία και αποτελεί τη πρώτη επιτυχία ενός μεγάλου δημιουργού: του Makoto Shinkai.
Artwork
Οι απόψεις μου όσον αφορά το artwork διίστανται. Ξεκινώντας με το σχεδιαστικό μέρος, δε μπορεί να αρνηθεί κανείς πως τα backgrounds και οι χρωματικές παλέτες είναι άψογες. Άλλωστε αυτή είναι και η ‘ειδικότητα’ του σκηνοθέτη. Επίσης το CGI είναι ικανοποιητικό και πολύ καλοδουλεμένο για την εποχή του. Δημιουργήθηκε με τη χρήση των LightWave, Adobe Photoshop 5.0, Adobe After Effects 4.1 and Commotion 3.1 DV software στο Power Mac G4 του Shinkai. Το μόνο μελανό σημείο είναι οι χαρακτήρες, οι οποίοι δε φέρουν λεπτομέρειες και θυμίζουν σχέδιο κάποιου που μόλις ξεκίνησε να ζωγραφίζει manga. Παρόλα αυτά, είναι χαριτωμένοι με το τρόπο τους.
Ερχόμενοι στο soundtrack, αυτό είναι σε σύνθεση του Tenmon, ο οποίος αποτελεί τακτικό συνεργάτη του Makoto Shinkai. Τέλος, σχετικά με το voice acting, στη πρωτότυπη Ιαπωνική εκδοχή αποδίδεται από τον ίδιο τον Makoto Shinkai και τη τότε σύζυγό του, Mika Shinohara. Στην πορεία ηχογραφήθηκε ξανά από τους Sumi Muto και Kou Yaginuma. Ειδική μνεία αξίζει και στην αγγλική μεταγλωττιση όμως, από τους Cynthia Martinez και Adam Colon, οι οποίοι ντύνουν τους διαλόγους με περισσότερο χρώμα!
Facts
1) Το Voices of a Distant Star έγινε novel σε κείμενο του Waku Ōba και illustration από τους Makoto Shinkai και Kou Yaginuma, ενώ λίγο αργότερα δημιουργήθηκε και ένα manga βασισμένο στο πρωτότυπο σενάριο. Και οι δύο έντυπες εκδοχές εμβαθύνουν περισσότερο στη ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων, έχουν περισσότερους διαλόγους και είναι πιο ξεκάθαρα, συστήνοντας στο κοινό νέους ήρωες. Αξίζει να τους δώσετε μία ευκαιρία!
2) Ο Makoto Shinkai έχει δηλώσει πως για τη ταινία αυτή, άντλησε έμπνευση από το Castle in the Sky και το Dracula.
3) Μία ακόμη έμπνευση για αυτόν, αποτέλεσε η συχνή επικοινωνία που είχε με τη τότε σύζυγό του, μέσω SMS.
Closure
Το Voices of a Distant Star είναι ένα απλό φιλμ, το οποίο όμως ασκεί έντονη επιρροή και έχει συναισθηματικό αντίκτυπο στο θεατή. Αφήνοντας το φινάλε στη φαντασία, όντας όμορφο και απλό, αξίζει το χρόνο που θα του αφιερώσετε!
Σοφία Ευαγγελίδου
