Πώς το παρελθόν καθορίζει το μέλλον;
Το Boogiepop Phantom κυκλοφόρησε από το θρυλικό στούντιο της Madhouse το 2000 και αποτελείται από δώδεκα επεισόδια. Βασισμένο στην ομότιτλη σειρά light novel του Kouhei Kadono και σε σκηνοθεσία του Takashi Watanabe, διηγείται μία ενδιαφέρουσα ιστορία. Με αφορμή λοιπόν την επανεκτέλεσή του το 2019, δόθηκε μία καλή αφορμή να εξετάσουμε ξανά τη πρωτότυπη εκδοχή, η οποία αποτυπώνει άρτια το μεγαλείο αυτού του anime. Εκ πρώτης όψεως ίσως σκεφτεί κανείς πως το Boogiepop Phantom καταπιάνεται αποκλειστικά με μπερδεμένα και δυσκολονόητα μηνύματα τρόμου, αλλά στη πραγματικότητα έχει να προσφέρει πολλά παραπάνω από αυτό. Είναι δύσκολο να μπει σε συγκεκριμένο καλούπι, αφού εμβαθύνει στις αλλαγές, στους ψυχαναγκασμούς, στην απόσπαση της προσοχής, στη σημασία των αναμνήσεων και στις ανθρώπινες σχέσεις, ενώ διακατέχεται έντονα από το στοιχείο της φαντασίας.
Συχνά συγκρίνεται με το Serial Experiments Lain, κυρίως λόγω της περίπλοκης και συγκεχυμένης πλοκής του, όπως επίσης και του πειραματικού του στιλ και των αλληγορικών διαλόγων. Είναι μία σειρά που αρέσκεται να ‘παίζει’ με το μυαλό του θεατή, όμως επιτρέψτε μου να επεκταθώ περισσότερο!
Synopsis
Ένας θρύλος αναπαράγεται από τα παιδιά, σύμφωνα με τον οποίο υπάρχει ένας Θεός του Θανάτου, ή αλλιώς Shinigami, ο οποίος μπορεί να ελευθερώσει τους ανθρώπους από ό,τι τους ταλανίζει. Αυτός ο Άγγελος του θανάτου έχει ένα όνομα: Boogiepop. Ο θρύλος αυτός όμως είναι πραγματικός και πολλά άσχημα πράγματα ξεκινούν να συμβαίνουν στο σκοτάδι. Ο τρόμος παίρνει πολλές μορφές, ενώ εκεί έξω κρύβεται κάτι και κανείς δεν είναι πια ασφαλής…
Analysis
Το Boogiepop Phantom είναι μία αλλόκοτη εμπειρία. Το σενάριο είναι τόσο παράξενο όσο ακούγεται και η non-linear διήγησή του το κάνει να απαιτεί την αμέριστη προσοχή σας, αν θέλετε να συμπληρώσετε όλα τα κομμάτια αυτού του ανατριχιαστικού παζλ. Κατά τη διάρκεια της σειράς, παρουσιάζονται ιστορίες οι οποίες αποκαλύπτονται μέσω διαφορετικών χαρακτήρων, που ο καθένας τις βλέπει μέσω διαφορετικού πρίσματος, και λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Κάθε επεισόδιο διηγείται την ιστορία ενός ήρωα ο οποίος είτε έχει μικρή ανάμειξη στα κύρια γεγονότα της σειράς, είτε είναι η πηγή του κακού. Για αυτό το λόγο, πολλές σκηνές παρουσιάζονται δύο φορές -μέσω άλλης οπτικής. Το anime έχει χωρίς αμφιβολία ιδιαίτερη ροή και συχνά φαντάζει να στερείται συνοχής. Αυτό όμως απέχει από τη πραγματικότητα!
Το σενάριο καταπιάνεται με πολλά πράγματα ταυτόχρονα και αποτελεί μία φιλοσοφική δουλειά, η οποία περιστρέφεται γύρω από υπαρξιακές και ψυχαναλυτικές σκέψεις. Έχοντας έντονες επιρροές από τη δυτική λογοτεχνία, δίχως να χάνει όμως την ιδιαίτερη Ιαπωνική του ταυτότητα, εστιάζει στη σχέση του ανθρώπου με το παρελθόν του, εξετάζοντας το κατά πόσο αυτό επηρεάζει και καθορίζει τη ζωή του και τις επιλογές του. Όπως γίνεται ξεκάθαρο από τα πρώτα κιόλας επεισόδια, οι εμμονές, οι ψυχώσεις και οι ψυχαναγκασμοί που βασανίζουν τους χαρακτήρες, είναι αποτέλεσμα προγενέστερων τραυματικών εμπειριών, οι οποίες δεν αντιμετωπίστηκαν σωστά και οδήγησαν σε κατάθλιψη και/ ή αυτοκαταστροφικότητα. Σύμφωνα λοιπόν με τον Kadono, το παρελθόν και ο τρόπος που αυτό ‘φιλτράρεται’, έχει καίρια σημασία για την εξέλιξη του ανθρώπου. Άλλωστε, αν μείνει κανείς παγιδευμένος ανάμεσα στα φαντάσματά του, θα αντιλαμβάνεται τη πραγματικότητα διαστρεβλωμένη και λειψή, καλυμμένη από ένα ένα πέπλο που τον εμποδίζει να δει καθαρά και στερώντας του τη δυνατότητα να ορίσει σωστά το μέλλον του.
Όπως τα έργα του Satoshi Kon, έτσι και το Boogiepop Phantom, καταφέρνει να μαγνητίσει και να μπερδέψει ταυτόχρονα. Αποπροσανατολίζοντας το θεατή και επιτρέποντάς του να εστιάσει όπου εκείνος θέλει, απεικονίζει εις βάθος την ανθρώπινη ψυχή και ξετυλίγει πολλές πτυχές της. Η ιστορία είναι σκοτεινή, μπερδεμένη και άκρως ατμοσφαιρική και, όταν φτάσετε στο τέλος της, θα νιώσετε ένα έντονο συναίσθημα ικανοποίησης, μιας και όλα τα κομμάτια του παζλ θα έχουν πλέον ενωθεί. Μην αφήσετε τη πολυπλοκότητά του να σας αποθαρρύνει, το φινάλε θα σας ανταμείψει!
Artwork
Το Boogiepop Phantom έχει ένα ιδιαίτερο, ρεαλιστικό artwork. Αποφεύγοντας τα σχεδιαστικά στερεότυπα που συναντώνται συνήθως στα anime, αποτυπώνει τους χαρακτήρες με ειλικρινή και ‘αλουστράριστο’ τρόπο. Τα χρώματα είναι μουντά και περιορισμένα, ενώ η χρήση του vignette effect δίνει μία μοναδική αισθητική. Οι αντιθέσεις μεταξύ φωτός και σκότους συχνά είναι έντονες, ενώ οι κινήσεις των ηρώων είναι μετρημένες, με τα σιωπηλά και ακίνητα πλάνα να δίνουν συχνά το παρόν. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα περίεργα ηχητικά εφέ και τη περίεργη μουσική, καταφέρνουν να δημιουργήσουν μία άκρως ατμοσφαιρική εμπειρία. Τέλος, ερχόμενοι στο voice acting, αυτό αποδίδεται με σοβαρότητα και γλαφυρότητα, από σπουδαίους ηθοποιούς του χώρου, όπως οι: Jun Fukuyama (Banana Fish, To the Abandoned Sacred Beasts), Kaori Shimizu (Fruits Basket, Lucky Star) και Mayumi Asano (Wolf’s Rain, Ghost in the Shell).
Facts
1) Για τη δημιουργία του Boogiepop Phantom, το στούντιο της Madhouse συνεργάστηκε με το στούντιο Triangle Staff, το οποίο ιδρύθηκε το 1987 από πρώην προσωπικό της Madhouse. Έχοντας αξιόλογες δουλειές στο βιογραφικό του, όπως το Serial Experiments Lain και το A Chinese Ghost Story: The Tsui Hark Animation, το Triangle Staff διέκοψε τη λειτουργία του το 2002.
2) Το 2000 κυκλοφόρησε η live-action εκδοχή της ιστορίας, με τίτλο Boogiepop wa Warawanai, το οποίο καλύπτει τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα πριν από το anime. Θα σας πρότεινα να τη παρακολούθησετε προτού δείτε τη σειρά, ώστε να κατανοήσετε καλύτερα και πιο εύκολα τα γεγονότα.
3) Το όνομα του/της Manticore είναι επηρεασμένο από από ένα πλάσμα της περσικής μυθολογίας, το οποίο μοιάζει με τη σφήκα και τρέφεται με ανθρώπους.
Closure
To Boogiepop Phantom είναι μία υποτιμημένη δουλειά, η οποία δεν έχει λάβει τη προσοχή που της αξίζει. Πραγματεύεται βαριά και σύνθετα ζητήματα, ενώ είναι αποστομωτικά ειλικρινές. Έχοντας αναφορές στη τέχνη και τη λογοτεχνία και ξετυλίγοντας το σενάριό του μέσω μίας ιδιαίτερης αισθητικής, θα καταφέρει να σας μαγνητίσει και να χαραχθεί στη σκέψη σας.
Σοφία Ευαγγελίδου
