Videogame Review: It Takes Two

Αν δεν γνωρίζετε τον Josef Fares, θα σας πρότεινα να κάνετε ένα γρήγορο Google search το όνομα του. Το βιογραφικό του και οι προκλητικές δηλώσεις του -όπως το ”Fuck the Oscars”, θα σας δώσουν αμέσως να καταλάβετε για ποιον καλλιτέχνη μιλάμε. Ο Josef Fares, τo 2013, δημιούργησε το Brothers: A Tale of Two Sons, μέσω του Starbreeze Studio, και το 2018 το εξαιρετικό A Way out. Γιατί αναφέρω όμως αυτά τα δύο παιχνίδια ενώ καλούμαι να γράψω για το It Takes Two;

Γιατί αυτές οι δύο δημιουργίες όρισαν το Co-op gaming με έναν τρόπο πρωτότυπο για τα δεδομένα της εποχής του. Πολλά παιχνίδια δημιουργούνται ή εντάσσουν το Co-op στοιχείο στην λογική τους, αλλά κανένα με την αποκλειστικότητα αυτών των τίτλων. Μιλάμε για εμπειρίες φτιαγμένες εξ ολοκλήρου για δύο άτομα. Το It Takes Two εκμεταλλεύεται όλα τα δυνατά στοιχεία των προκατόχων του και μας προσφέρει ίσως την πιο ολοκληρωμένη co-op εμπειρία που έχουμε παίξει έως και σήμερα.

It Takes Two: Story

Ο Cody και η May είναι ένα ζευγάρι που, όπως συνηθίζεται στις μέρες μας, είναι στα πρόθυρα τους διαζυγίου. Το ζευγάρι έχει μια κόρη, την Rose, η οποία βιώνει τις διαμάχες τους καθημερινά και κατηγορεί τον εαυτό της για την κατάσταση του ζεύγους. Σαν παιδί, ξεφεύγει από την πραγματικότητα δημιουργώντας δύο κούκλες οι οποίες αντιπροσωπεύουν τους γονείς της, και με την βοήθεια ενός βιβλίου, το Βιβλίο της Αγάπης, προσπαθεί να κάνει εικονικές συνεδρίες με σκοπό να τα ξαναβρούν. Το παιχνίδι ξεκινάει με έναν τσακωμό, πολλά δάκρυα και μια απρόβλεπτη εξέλιξη. Το κοριτσάκι κλαίει βλέποντας τους γονείς της να τσακώνονται, εύχεται να τα ξαναβρούν και τα δάκρυα, μαζί με τις ευχές της, ακουμπάνε τις κούκλες και το παιχνίδι ξεκινάει.

Το πρωταγωνιστικό ζεύγος ξυπνάει και ανακαλύπτει ότι δεν έχει ανθρώπινη υπόσταση. Ο Cody και η May είναι κούκλες και πλέον κοιτάνε το σπίτι τους από κάτω. Όλα φαντάζουν τεράστια. Το Βιβλίο της Αγάπης που είχε η μικρή Rose, αποκτάει ζωή και ακούει στο όνομα Dr Hakim. Ο Dr Hakim παίρνει πολύ σοβαρά τον ρόλο του και ενημερώνει το ζευγάρι ότι για να επιστρέψουν στα ανθρώπινα σώματα τους, θα πρέπει να συνεργαστούν και να αγαπήσουν, από την αρχή, ο ένας τον άλλον.

It Takes Two: Digging Deeper in the Story

Το πολύ ενδιαφέρον στοιχείο του σεναρίου είναι η οπτικοποίηση των προβλημάτων του ζευγαριού. Κάθε κόσμος μας δίνει επιπλέον στοιχεία για την προβληματική σχέση των πρωταγωνιστών μας και είναι χτισμένος πάνω στις αιτίες που θέλουν να χωρίσουν. Ανασφάλειες, ευθύνες, εγκατάλειψη ονείρων και διαφορετικές προτεραιότητες είναι κάποια από τα ζητήματα που όλα τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν λίγο ή πολύ. Το It Takes Two καταφέρνει να αγγίξει -και ενίοτε να αναλύσει- σοβαρές και αρκετά βαριές, συναισθηματικά, θεματικές με αρκετά ευδιάθετο και διασκεδαστικό τρόπο. Μπορείς εύκολα να ταυτιστείς, αλλά με διάθεση αυτοκριτικής. Ειδικά αν ο συμπαίκτης σας τυχαίνει να είναι και σύντροφος σας, θα βρεθείτε αρκετές φορές στο σημείο να κοιταχτείτε και να χαμογελάσετε. Εάν υπάρχει και κάποιο πρόβλημα στην σχέση σας, σίγουρα θα γίνουν ενδιαφέρουσες συζητήσεις μετά τον τερματισμό ή ακόμα και κατά την διάρκεια του παιχνιδιού.

It Takes Two: Gameplay

Το It Takes Two είναι ένας καθαρόαιμος co-op τίτλος. It Takes Two για να το παίξεις. Δεν υπάρχει single-player επιλογή. Μπορείτε να παίξετε είτε Local co-op, είτε online με έναν φίλο σας, ο οποίος μάλιστα δεν χρειάζεται να έχει αγοράσει το παιχνίδι -το οποίο συνδυαστικά με την ποιότητα και την μεγάλη του διάρκεια, είναι value for money.

Οι κόσμοι και οι μηχανισμοί του παιχνιδιού είναι κατασκευασμένοι από την αρχή μέχρι το τέλος για δύο. Σε κάθε περιοχή, ο κάθε παίκτης αποκτάει διαφορετικά αντικείμενα και ιδιότητες και μόνο συνδυάζοντάς τες θα καταφέρετε να περάσετε τα εμπόδια που θα συναντήσετε. Αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε, είναι ότι παίζοντας το It Takes Two δεν σταμάτησα να εκπλήσσομαι με την ποικιλία των μηχανισμών αλλά και των διαφορετικών ειδών. Με μια πρώτη ματιά, μοιάζει με ένα παραδοσιακό Puzzle–Platform παιχνίδι, που ενίοτε αποκτάει μια πιο Action-Adventure προσέγγιση, αλλά όχι, είναι πολλά παραπάνω. Υπάρχουν κόσμοι που το παιχνίδι μετατρέπεται σε Third-Person Shooter ή ακόμα και hack n slash RPG με όπλα και μαγείες. Μπράβο Hazelight.

Το παιχνίδι είναι γεμάτο ευφάνταστους εχθρούς ,bosses και γρίφους οι οποίοι απαιτούν προσοχή και, όπως ήδη έχετε καταλάβει, πολύ καλή συνεννόηση με τον συμπαίκτη σας. Το επίπεδο δυσκολίας είναι μέτριο, αλλά αν επιλέξετε να το παίξετε με τον/την όχι gamer σύντροφο σας, μπορεί να γίνει πολύ απαιτητικό και δύσκολο. Κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις.

Διάσπαρτα στον κόσμο του παιχνιδιού βρίσκονται και διάφορα mini games. Αυτά τα mini games, μπορείτε να τα παίξετε με τον συμπαίκτη σας και να κοντράρετε τις ικανότητες σας. Δεν έχουν κάποιο αντίκτυπο στην εξέλιξη της ιστορίας, ούτε είναι υποχρεωτικά, αλλά είναι αρκετά διασκεδαστικά και αποφορτίζουν τον κλίμα, όταν αυτό χρειάζεται.

It Takes Two: Design

Αισθητικά, το It Takes Two είναι σχεδόν αψεγάδιαστο. Σε όλη την διάρκειά του ένιωθα σαν να πρωταγωνιστώ σε μια ταινία της Pixar -και μάλιστα από τις καλές. Τα πάντα είναι προσεγμένα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας και δεν συνάντησα τίποτα που να φαίνεται παρωχημένο ή πρόχειρο. Τα περιβάλλοντα ήταν όλα πανέμορφα και καλογυαλισμένα. Παρόλο που φαινομενικά τα γραφικά του τίτλου φαντάζουν καρτουνίστικα και πιο σουρεαλιστικά, όλα τους έχουν τρομερή λεπτομέρεια. Δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης. Για όλα τα παραπάνω, πέρα από την άψογη χρήση της μηχανής γραφικών, υπεύθυνος είναι ο εξαιρετικός φωτισμός. Όλα είναι τέλεια φωτισμένα και αναδυκνείουν την ομορφιά τους με κάθε ευκαιρία.

Κανένα Bug, κανένα glitch, 60 fps κλειδωμένα και στις δύο οθόνες, ακόμα και αν καταστρέφεται ο κόσμος γύρω μας -που συμβαίνει αρκετές φορές.

Sountrack & Voice Acting

Ο ηχητικός τομέας είναι εξίσου προσεγμένος. Κάθε κόσμος έχει διαφορετική σύνθεση και είναι ντυμένος με διαφορετικά εφέ, που αναδεικνύουν ιδανικά την θεματική τους. Χαλαρός και αστείος όταν χρειάζονται, και επικός όταν απαιτείται. Η μουσική συνοδεύει το ταξίδι μας ευχάριστα, με αποκορύφωμα μια πίστα που η μουσική αποκτάει πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν θα το αναπτύξω περαιτέρω για να αποφύγω τυχόν spoiler. Αλλά……

Το Voice acting είναι εξαιρετικό, όπως αρμόζει σε μια ταινία κινούμενων σχεδίων. Εχμ, εννοώ βιντεοπαιχνίδι. Οι πρωταγωνιστές μας έχουν ρεαλιστικό παίξιμο, αντιδρώντας ρεαλιστικά στις παράλογες καταστάσεις που βρίσκονται. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες που συναντάμε έχουν μια πιο χαριτωμένη προσέγγιση. Σκίουροι, ρομπότ, μέλισσες και παιδικά παιχνίδια αποκτούν φωνή, που σχεδόν πάντα είναι απολαυστικότατη. Το μόνο εκνευριστικό σημείο, ίσως και όλου του παιχνιδιού, είναι ο Dr Hakim. Ο Dr Hakim, που εμφανίζεται πάντα απρόσκλητος για να μας καθοδηγήσει. Δεν είναι ότι δεν τον συμπάθησα, αλλά θα μπορούσα να ζήσω και χωρίς αυτόν.

Verdict

O Josef Fares δήλωσε ότι θα δώσει χίλια δολάρια σε όποιον βαρεθεί το It Takes Two, οπότε δηλώνω δημοσίως ότι το βαρέθηκα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να βαρεθεί κάποιος το συγκεκριμένο παιχνίδι! Από την αρχή μέχρι το τέλος του, σε κρατά προσηλωμένο στην οθόνη. Ειλικρινά, μου φαίνεται ακατανόητο, αλλά μιλάμε για ένα παιχνίδι σχεδόν αψεγάδιαστο. Δύο παίκτες στην τιμή του ενός, ποσότητα και ποιότητα μέσα στο ίδιο περιτύλιγμα. Μηχανισμοί πρωτότυποι και σε πληθώρα. Πραγματικά, δεν βρίσκω κανένα λόγο για να μην το παίξετε!